சோழர் பரம்பரையில் மனுநீதிச் சோழனுக்கு பிறகு ஆண்ட மன்னர்களில் ஒருவர் சோழ மன்னர் குளக்கோட்டன். இவரின் இயற்பெயர் சோழகங்க தேவன் என்று அறியப்படுகிறது. இவர் சோழநாட்டை ஆண்ட காலம் குறித்து சரியான தகவல்கள் எதுவும் இல்லை. ஆயினும் இவர், மன்னர் மனுநீதிச் சோழனுக்கும், மன்னர் இளம்சேட்சென்னிகும் இடைப்பட்ட காலத்தில் சோழ மன்னனாக ஆட்சி புரிந்திருக்கிறார் என்பது திண்ணம்.
சோழநாட்டையும், மதுரையையும் ஆண்டுவந்த சோழ மன்னர் வீரராமதேவரின் மகன் குளக்கோட்டன். சோழ மன்னர் வீர ராமதேவரின் பற்றிய வேறு எந்தக் குறிப்புகளும் இதுவரையில் சரித்திர ஆராச்சியாளர்களுக்கு கிடைக்கவில்லை. அனுராதபுரத்தை பாண்டு என்ற மன்னர் ஆட்சி செய்து கொண்டிருந்த காலகட்டத்தில், அனுராதபுரதிற்கு பயணம் மேற்கொண்டார் மன்னர் வீரராமதேவர்.
சோழ மன்னர் மனுநீதிச் சோழன் ( எல்லாளன் / எலாரா ) ஆட்சி காலத்தில், இலங்கையில் திருகோணமலையில் உள்ள திருக்கோணேச்சர ஆலயம் ஆயிரம் கால் மண்டபத்துடன் புதுப்பிக்கப்பட்டது. இந்தக் கோவில் தற்போது தென்கயிலாயம் என்று புகழ் பெற்று விளங்குகிறது. இக்கோவில் அனுராதபுரத்தின் ஆண்ட புத்த மதத்தைச் சார்ந்த மன்னரான மாஹாவம்ச என்ற சிங்கள மன்னனால் நிர்முலமாக்கப்பட்டது.
சிதிலமடைந்து கிடந்த, தம் முன்னோரால் கட்டப்பட்ட கோவிலைக் கண்ட மன்னர் வீரராமதேவர், கோவிலைப் புதுப்பிக்கும் பணியை துவக்கினார். ஆனால் இந்தப் பணியானது அவரது மகனான மன்னர் குளக்கோட்டன் காலத்திலேயே முழுமையடைந்தது. ‘பெரியவளமை பத்ததி’ என்ற செப்பேட்டில் இந்த ஆலயம் குறித்த தகவல்களும், மன்னர் குளக்கோட்டன் செய்த திருப்பணிகள் குறித்தும், அதன் நிர்வாக முறைகளும் பதிவு செய்யப்பட்டதாக வரலாறுகள் கூறுகின்றன. இது தவிர திருக்கோணேச்சரக் கோவில் கல்வெட்டுகளின் வாயிலாகவும் மன்னர் குளக்கோட்டன் கோவிலைப் புனரமைத்தது பற்றிய விவரங்களை நாம் பெறலாம்.
மன்னர் குளக்கோட்டன் இலங்கையின் கிழக்குப்பகுதியை ஆட்சி செய்துவந்தார். திருகோணமலையில் உள்ள கந்தளாய் குளம் மன்னர் குளக்கோட்டனால் கட்டப்பட்டது. புகழ் பெற்ற முன்னேசுவரம் கோவிலிற்கும் மன்னர் குளக்கோட்டன் திருப்பணிகள் செய்துள்ளார். மேலும் பல கோவில்கள் மன்னர் குளக்கோட்டன் ஆட்சி காலத்தில் புனரமைக்கப்பட்டன. மன்னர் குளக்கோட்டனால் கட்டப்பட்ட கந்தளாய்க் குளம் இன்றும் நிலைத்திருந்து இந்தப் பிரதேசத்தின் விவசாயத்திற்கு பெரிதும் உதவி புரிகின்றது.
மன்னர் குளக்கோட்டனின் மனைவி பெயர் ஆடக சவுந்தரி ஆகும். இவை தவிர மன்னர் குளக்கோட்டன் பற்றிய வேறு எந்த தகவல்களும் இதுவரை சரித்திர ஆராய்ச்சியாளர்களுக்கு கிடைக்கவில்லை.
வில்லவர் மற்றும் பாணர்
____________________________________
பாண்டிய என்பது வில்லவர் மற்றும் பாண ஆட்சியாளர்களின பட்டமாகும். இந்தியா முழுவதும் பாணர்கள் அரசாண்டனர். இந்தியாவின் பெரும்பகுதி பாண ஆட்சியாளர்களால் ஆளப்பட்டது. இந்தியா முழுவதும் பாண்பூர் எனப்படும் ஏராளமான இடங்கள் உள்ளன. இவை பண்டைய பாணர்களின் தலைநகரங்கள் ஆகும். பாணர்கள் பாணாசுரா என்றும் அழைக்கப்பட்டனர்.
கேரளா மற்றும் தமிழ்நாட்டை ஆண்ட வில்லவரின் வடக்கு உறவினர்கள் பாணர்கள் ஆவர். கர்நாடகாவிலும் ஆந்திராவிலும் பாணர்கள் ஆண்டனர்.
வில்லவர் குலங்கள்
1. வில்லவர்
2. மலையர்
3. வானவர்
வில்லவரின் கடலோர உறவினர்கள் மீனவர் என்று அழைக்கப்பட்டனர்
4. மீனவர்
பண்டைய காலங்களில் இந்த அனைத்து துணைப்பிரிவுகளிலிருந்தும் பாண்டியர்கள் தோன்றினர். அவர்கள் துணை குலங்களின் கொடியையும் பயன்படுத்தினர். உதாரணத்திற்கு
1. வில்லவர் குலத்தைச் சேர்ந்த பாண்டியன் சாரங்கத்வஜ பாண்டியன் என்று அழைக்கப்பட்டார். அவர் ஒரு வில் மற்றும் அம்பு அடையாளமுள்ள கொடியை சுமந்தார்.
2. மலையர் குலத்தைச் சேர்ந்த பாண்டியன் மலையத்வஜ பாண்டியன் என்று அழைக்கப்பட்டார். அவர் மலை சின்னத்துடன் ஒரு கொடியை ஏந்தினார்.
3. வானவர் துணைப்பிரிவைச் சேர்ந்த பாண்டியன் ஒரு வில்-அம்பு அல்லது புலி அல்லது மரம் கொடியை ஏந்திச் சென்றார்.
4. மீனவர் குலத்தைச் சேர்ந்த பாண்டியன் ஒரு மீன் கொடியை ஏந்திச்சென்று தன்னை மீனவன் என்று அழைத்துக் கொண்டார்.
பிற்காலத்தில் அனைத்து வில்லவர் குலங்களும் ஒன்றிணைந்து நாடாள்வார் குலங்களை உருவாக்கின. பண்டைய மீனவர் குலமும் வில்லவர் மற்றும் நாடாள்வார் குலங்களுடன் இணைந்தது.
பிற்காலத்தில் வடக்கிலிருந்து குடிபெயர்ந்த நாகர்கள் தென் நாடுகளில் மீனவர்களாக மாறினர். அவர் வில்லவர்-மீனவர் குலங்களுடன் இனரீதியாக தொடர்புடையவர் அல்லர்.
வில்லவர் பட்டங்கள்
______________________________________
வில்லவர், நாடாள்வார், நாடார், சான்றார், சாணார், சண்ணார், சார்ந்நவர், சான்றகர், சாந்தகன், சாண்டார் பெரும்பாணர், பணிக்கர், திருப்பார்ப்பு, கவரா (காவுராயர்), இல்லம், கிரியம், கண நாடார், மாற நாடார், நட்டாத்தி, பாண்டியகுல ஷத்திரியர் போன்றவை.
பண்டைய பாண்டிய ராஜ்யம் மூன்று ராஜ்யங்களாகப் பிரிக்கப்பட்டது.
1. சேர வம்சம்.
2. சோழ வம்சம்
3. பாண்டியன் வம்சம்
சேர சோழ பாண்டிய வம்சங்கள்
சேரர்கள் வில்லவர்கள், பாண்டியர்கள் வில்லவர்-மீனவர்கள், சோழர்கள் வானவர்கள், இவர்கள் அனைவரும் வில்லவர்-மீனவர் குலத்தைச் சேர்ந்தவர்கள்.
அனைத்து ராஜ்யங்களையும் வில்லவர்கள் ஆதரித்தனர்.
முக்கியத்துவத்தின் ஒழுங்கு
1. சேர இராச்சியம்
வில்லவர்
மலையர்
வானவர்
இயக்கர்
2. பாண்டியன் பேரரசு
வில்லவர்
மீனவர்
வானவர்
மலையர்
3. சோழப் பேரரசு
வானவர்
வில்லவர்
மலையர்
பாணா மற்றும் மீனா
_____________________________________
வட இந்தியாவில் வில்லவர் பாணா மற்றும் பில் என்று அழைக்கப்பட்டனர். மீனவர், மீனா அல்லது மத்ஸ்யா என்று அழைக்கப்பட்டனர். சிந்து சமவெளி மற்றும் கங்கை சமவெளிகளில் ஆரம்பத்தில் வசித்தவர்கள் பாணா மற்றும் மீனா குலங்கள் ஆவர்.
பாண்டவர்களுக்கு ஒரு வருட காலம் அடைக்கலம் கொடுத்த விராட மன்னர் ஒரு மத்ஸ்யா – மீனா ஆட்சியாளர் ஆவார்.
பாண மன்னர்களுக்கு அசுர அந்தஸ்து இருந்தபோதிலும் அவர்கள் அனைத்து சுயம்வரங்களுக்கும் அழைக்கப்பட்டனர்.
அசாம்
சோனித்பூரில் தலைநகருடன் அசுரா இராச்சியம் என்று அழைக்கப்பட்ட ஒரு பாண இராச்சியம் பண்டைய காலங்களில் அசாமை ஆட்சி செய்தது.
இந்தியா முழுவதும் பாணா-மீனா மற்றும் வில்லவர்-மீனவர் இராச்சியங்கள் கி.பி .1500 வரை, நடுக்காலம், முடிவடையும் வரை இருந்தன.
மஹாபலி
பாணர் மற்றும் வில்லவர் மன்னர் மகாபலியை தங்கள் மூதாதையராக கருதினர். மகாபலி பட்டத்துடன் கூடிய ஏராளமான மன்னர்கள் இந்தியாவை ஆண்டனர்.
வில்லவர்கள் தங்கள் மூதாதையர் மகாபலியை மாவேலி என்று அழைத்தனர்.
ஓணம் பண்டிகை
ஓணம் பண்டிகை ஒவ்வொரு ஆண்டும் கேரளாவை ஆண்ட மகாபலி மன்னர் திரும்பி வரும் நாளில் கொண்டாடப்படுகிறது. மாவேலிக்கரை, மகாபலிபுரம் ஆகிய இரு இடங்களும் மகாபலியின் பெயரிடப்பட்டுள்ளன.
பாண்டியர்களின் பட்டங்களில் ஒன்று மாவேலி. பாண்டியர்களின் எதிராளிகளாகிய பாணர்களும் மாவேலி வாணாதி ராயர் என்று அழைக்கப்பட்டனர்.
சிநது சமவெளியில் தானவர் தைத்யர்(திதியர்)
பண்டைய தானவ (தனு=வில்) மற்றும் தைத்ய குலங்கள் சிந்து சமவெளியிலுள்ள பாணர்களின் துணைப்பிரிவுகளாக இருந்திருக்கலாம். தைத்யரின் மன்னர் மகாபலி என்று அழைக்கப்பட்டார்.
இந்தியாவில் முதல் அணைகள், ஏறத்தாழ நான்காயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பு சிந்து நதியில் பாண குலத்தினரால் கட்டப்பட்டன.
வில்லவர் மற்றும் பாணர்
ஹிரண்யகர்பா சடங்கு
வில்லவர்கள் மற்றும் பாணர் இருவரும் ஹிரண்யகர்பா விழாவை நிகழ்த்தினர். ஹிரண்யகர்பா சடங்கி்ல் பாண்டிய மன்னர் ஹிரண்ய மன்னரின் தங்க வயிற்றில் இருந்து வெளிவருவதை உருவகப்படுத்தினார்.
ஹிரண்யகசிபு மகாபலியின் மூதாதையர் ஆவார்.
நாகர்களுக்கு எதிராக போர்
__________________________________________
கலித்தொகை என்ற ஒரு பண்டைய தமிழ் இலக்கியம் நாகர்களுக்கும் வில்லவர் -மீனவர்களின் ஒருங்கிணைந்த படைகளுக்கும் இடையே நடந்த ஒரு பெரிய போரை விவரிக்கிறது. அந்தப் போரில் வில்லவர்-மீனவர் தோற்கடிக்கப்பட்டு நாகர்கள் மத்திய இந்தியாவை ஆக்கிரமித்தனர்.
நாகர்களின் தெற்கு நோக்கி இடம்பெயர்வு
நாகர்களின் பல்வேறு குலங்கள் தென்னிந்தியா மற்றும் ஸ்ரீலங்காவுக்கு குறிப்பாக கடலோர பகுதிகளுக்கு குடிபெயர்ந்தனர்.
1. வருணகுலத்தோர் (கரவே)
2. குகன்குலத்தோர் (மறவர், முற்குகர், சிங்களர்)
3. கவுரவகுலத்தோர் (கரையர்)
4. பரதவர்
5. களப்பிரர்கள் (கள்ளர், களப்பாளர், வெள்ளாளர்)
6. அஹிச்சத்ரம் நாகர்கள்(நாயர்)
இந்த நாகர்கள் வில்லவர்களின் முக்கிய எதிரிகள் ஆவர். நாகர்கள் டெல்லி சுல்தானேட், விஜயநகர நாயக்கர்கள் மற்றும் ஐரோப்பியர்கள் காலனித்துவ ஆட்சியாளர்களுடன் கூடி பக்கபலமாக இருந்து வில்லவர்களை எதிர்த்தனர், இது வில்லவர் வீழ்ச்சிக்கு வழிவகுத்தது.
கர்நாடகாவின் பாணர்களின் பகை
_________________________________________
பொதுவான தோற்றம் இருந்தபோதிலும் கர்நாடகாவின் பாணர்கள் வில்லவர்களுக்கு எதிரிகளாயிருந்தனர்.
கி.பி 1120 இல் கேரளாவை துளுநாடு ஆளுப அரசு பாண்டியன் இராச்சியத்தைச் சேர்ந்த பாணப்பெருமாள் அராபியர்களின் உதவியுடன் ஆக்கிரமித்தார்.
கி.பி 1377 இல் பலிஜா நாயக்கர்கள் தமிழ்நாட்டை ஆக்கிரமித்தனர். வில்லவரின் சேர சோழ பாண்டியன் இராச்சியங்கள் விஜயநகர சாம்ராஜ்யத்தின் பலிஜா நாயக்கர்களால் (பாணாஜிகா, ஐந்நூற்றுவர் வளஞ்சியர் என்னும் மகாபலி பாணரின் சந்ததியினர்) அழிக்கப்பட்டன.
வில்லவர்களின் முடிவு
1310 இல் மாலிக் காபூரின் படையெடுப்பு பாண்டிய வம்சத்தின் தோல்விக்கு வழிவகுத்தது. வில்லவர்கள் படுகொலை செய்யப்பட்டனர், மேலும் மூன்று தமிழ் ராஜ்யங்களும் முடிவுக்கு வந்தன.
கர்நாடகாவின் பாண்டியன் ராஜ்யங்கள்
__________________________________________
கர்நாடகாவில் பல பாணப்பாண்டியன் ராஜ்யங்கள் இருந்தன
1. ஆலுபா பாண்டியன் இராச்சியம்
2. உச்சாங்கி பாண்டியன் இராச்சியம்
3. சான்றாரா பாண்டியன் இராச்சியம்
4. நூறும்பாடா பாண்டியன் இராச்சியம்.
கர்நாடக பாண்டியர்கள் குலசேகர பட்டத்தையும் பயன்படுத்தினர். நாடாவா, நாடாவரு, நாடோர், பில்லவா, சான்றாரா பட்டங்களையும் கொண்டவர்கள்.
ஆந்திரபிரதேச பாணர்கள்
ஆந்திராவின் பாண ராஜ்யங்கள்
1. பாண இராச்சியம்
2. விஜயநகர இராச்சியம்.
பலிஜா, வாணாதிராஜா, வாணாதிராயர், வன்னியர், கவரா, சமரகோலாகலன் என்பவை வடுக பாணர்களின் பட்டங்களாகும்.
பாண வம்சத்தின் கொடிகள்
_________________________________________
முற்காலம்
1. இரட்டை மீன்
2. வில்-அம்பு
பிற்காலம்
1. காளைக்கொடி
2. வானரக்கொடி
3. சங்கு
4. சக்கரம்
5. கழுகு
திருவிதாங்கூர் மன்னர்கள் சங்கு முத்திரையுடன் ஒரு கொடியைப் பயன்படுத்தினர். ஏனென்றால், அவர்கள் கர்நாடகாவின் துளுநாட்டில் ஆலுபா வம்சத்தைச் சேர்ந்தவர்கள். சேதுபதி அனுமன் சின்னத்துடன் ஒரு கொடியைப் பயன்படுத்தினார். அதற்கு காரணம் அவர் பாண – கலிங்க வாணாதிராயர் ஆவார்.
வில்லவர் மற்றும் பாணர்
வட இந்திய பாண குலங்கள்
வட இந்திய பாணர்களுக்கு பாண, பாணிய, வட பலிஜா, அக்னி, வன்னி, திர்கலா போன்ற பட்டங்கள் இருந்தன. வட இந்திய பாணர்கள் ஜாட்கள், ராஜபுத்திரர்கள் போன்ற பல்வேறு சமூகங்களுடன் இணைக்கப்பட்டனர். சில பாணர்கள் ராஜபுத்திரர்களுக்கும் ஆரிய ஆட்சியாளர்களுக்கும் அடிபணிந்தனர். சில பாணர்கள் வில் மற்றும் அம்பு தயாரிப்பதை தங்கள் தொழிலாக ஏற்றுக்கொண்டனர்.
பல்லவ பாணர்
பல்லவ மன்னர்கள் பண்டைய உத்தர பாஞ்சால நாட்டிலிருந்து (உத்தரபிரதேசம் மற்றும் நேபால்) ஆந்திராவுக்கு கிமு 200 இல் குடிபெயர்ந்தனர். உத்தர பாஞ்சால நாட்டின் தலைநகரம் அஹிச்சத்திரம் ஆகும். பல்லவ மன்னர்கள் பாரத்வாஜ கோத்ரத்தைச் சேர்ந்த பிராமணர்கள் மற்றும் அஸ்வத்தாமாவின் வழித்தோன்றல்கள் ஆவர், ஆனால் பார்த்தியன் வம்சத்துடன் கலந்தவர்கள். பல்லவ மன்னர்களுடன், காடுகளை வெட்டுவதைத் தொழிலாகக் கொண்டிருந்த பாணர்களின் ஒரு இராணுவம், பாஞ்சால நாட்டிலிருந்து தென்னிந்தியாவிற்கு குடிபெயர்ந்தது. பாஞ்சால நாட்டிலிருந்து வந்த பிராகிருத மொழி பேசும் பாணர் குலங்களுக்கு வன்னி, திகலா (திர்கலா) மற்றும் வட பலிஜா என்ற பட்டங்கள் இருந்தன. கி.பி 275 இல் பல்லவர் தமிழ்நாட்டை ஆக்கிரமித்தனர்.. பல்லவக் கொடிகளில் பாண குலத்தின் காளை சின்னம் இருந்தது. பல்லவர் தலைநகரான மகாபலிபுரம் பாண வம்சத்தின் மூதாதையர், மகாபலி மன்னரின் பெயரால் அழைக்கப்பட்டது.
பாணா வம்சம் மற்றும் மீனா வம்சம்
வட இந்தியாவில் வில்லவர் பாணா மற்றும் பில் என்று அழைக்கப்பட்டனர். மீனவர் மீனா அல்லது மத்ஸ்யா என்று அழைக்கப்பட்டனர்.
மீனா வம்சம்
___________________________________
ராஜஸ்தானின் மீனா குலங்கள் பில் குலங்களுடன் கலந்து பில்-மீனா வம்சங்களை உருவாக்கின. மீனா வம்சம் ராஜஸ்தானை கிமு 1030 வரை ஆட்சி செய்தது. ஆலன் சிங் சான்ட மீனா கடைசி சிறந்த ஆட்சியாளராக இருந்தார்.
சத்தீஸ்கர் பாண இராச்சியம்
பல்லவர்கள் ஒரு பாண இராச்சியத்தை கி.பி 731 இல் சத்தீஸ்கர் மற்றும் ஒடிசாவில் உள்ள தெற்கு கோசல இராச்சியத்தில் நிறுவினர். பாலி தலைநகரமாக ஆண்ட விக்ரமாதித்யா ஜெயமேரு கடைசி மன்னர்.
திக்கம்கரின் பாண்டிய வம்சம்
பாண்டியா பட்டமுள்ள பாணர் குண்டேஷ்வர் தலைநகராக வைத்து மத்தியப்பிரதேசத்தை ஆட்சி புரிந்தனர்.
பாண வர்த்தகர்கள்
இடைக்காலத்தில் பாணர்கள் தங்களை ஒரு வெற்றிகரமான வணிக சமூகமாக மாற்றிக் கொண்டனர். பலிஜாக்கள் அஞ்சு வண்ணம் மற்றும் மணிகிராம் போன்ற பல்வேறு வர்த்தக குழுக்களை உருவாக்கி வர்த்தகத்தை கட்டுப்படுத்தினர். இந்த வர்த்தகர்-போர்வீரர்கள் பலிஜா நாயக்கர்கள்(வளஞ்சியர்கள்) ஆவர்.
பலிஜாக்கள் ஆந்திரப்பிரதேசத்தின் பாண இராச்சியத்தைச் சேர்ந்தவர்கள் (வடுக நாடு).
பலிஜா வர்த்தக குழுக்கள் ஜெர்மன் ஹான்ஸியாடிக் லீக்கை நெருக்கமாக ஒத்திருந்தனர்.
முடிவுரை
____________________________________________
இதனால் பாண்டியர்கள் தமிழ்நாட்டில் மட்டும் உள்ளவர்கள் இல்லை. மகாபாரதத்தில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ள அனைத்து பாண்டியர்களும் தமிழகத்தைச் சேர்ந்தவர்கள் அல்ல. சில பாண்டியர்கள் பாண்டவர்களை ஆதரித்தனர், மற்றவர்கள் கவுரவரை ஆதரித்தனர். பாணப்பாண்டியர்கள் இந்தியா முழுவதையும் ஆட்சி செய்தனர். சில பாணர்கள் பாண்டிய பட்டத்தை பயன்படுத்தினர். மற்றவர்கள் பாண்டியன் பட்டத்தை பயன்படுத்தவில்லை.
பாணர் கலவையுடன் பல்வேறு ராஜ்யங்கள் தோன்றின.
சாகர் மற்றும் ஹூணர் போன்ற காட்டுமிராண்டித்தனமான வெளிநாட்டு படையெடுப்பாளர்களின் படையெடுப்புகளுக்குப் பிறகு பல வட இந்திய பாண ராஜ்யங்களும் வீழ்ச்சியடைந்தன.
________________________________________________
வில்லவர் மலையர் வானவர் சங்ககால நாணயம்.
வில்-அம்பு மலை மற்றும் மரம் சின்னம்
https://3.bp.blogspot.com/-Q5Ebqb5XTE4/W1LYuq2vnrI/AAAAAAAAEH4/1b-_GJRcWWoS9FdoOaLnvyUiGU3_BJJSQCLcBGAs/s1600/new.png
.
வில்லவர் மற்றும் இயக்கர்
வில்லவர்
வில்லவர் மற்றும் அவர்களின் உறவினர்களான மீனவர் ஆகியோர் வரலாற்றுக்கு முந்தைய காலத்தில் பாண்டிய ராஜ்ஜியத்தை நிறுவிய திராவிட தமிழ் குலத்தினர் ஆவர். வில்லவரின் மூன்று துணைக்குழுக்கள் வில்லவர், மலையர் மற்றும் வானவர்கள் ஆகும்.
1. வில்லவர் வேட்டைக்காரர்கள் மற்றும் வில்லாளர்கள். வில்லவர் கொடி வில் மற்றும் அம்பு சின்னத்தைக் கொண்டிருந்தது.
2. மலையர் மலைவாழ் மக்கள். மலையர் கொடி ஒரு மலை சின்னத்தைக்கொண்டிருந்தது.
3. வானவர் காட்டில் வசிப்பவர்கள். வானவர் கொடி மரம் அல்லது புலி சின்னத்தைக்கொண்டிருந்தது.
4. மீனவர் மீன் பிடிக்கும் தொழிலை கொண்டவர்கள். மீனவர் கொடி இரட்டை மீன் சின்னத்தை கொண்டிருந்தது.
பிற்காலத்தில் அனைத்து வில்லவர் மீனவர் குலங்களும் ஒன்றிணைந்து நாடாழ்வார் குலங்களை உருவாக்கியது. நாடாழ்வார் பட்டங்கள் நாடாழ்வார், வில்லவர், நாடார், மாற நாடார், பணிக்கர், திருப்பாப்பு, சாணார் போன்றவை. வில்லவரும் மீனவரும் இந்தியா முழுவதையும் ஆண்ட ஒரு பெரிய திராவிட குலமாகிய பாணா மீனா குலத்தின் ஒரு பகுதியாக இருந்தனர்.
பாணர் மற்றும் வில்லவர் பழங்கால இந்தியாவின் பூர்வீக அசுர-திராவிட ஆட்சியாளர்கள் ஆவர். பாண்டிய ராஜ்ஜியத்தின் பிரிவுவரலாற்றுக்கு முந்தைய காலத்தில் பண்டைய பாண்டிய இராச்சியம் மூன்று அரசுகளாகப் பிரிக்கப்பட்டு ஒவ்வொன்றும் வில்லவர்களால் பாதுகாக்கப்பட்டது. அவை
பாண்டிய ராஜ்யம் பாதுகாத்தது
1. வில்லவர்
2. மலையர்
3. வானவர்
4. மீனவர்
சோழ சாம்ராஜ்யம் பாதுகாத்தது
1. வானவர்
2. வில்லவர்
3. மலையர்
சேர இராச்சியம் பாதுகாத்தது
1. வில்லவர்
2. மலையர்
3. வானவர்
பிற்கால சேர வம்ச காலத்தில் சேர வம்சத்தை ஆதரித்த இலங்கை வம்சத்தினர்
4. இயக்கர்
இயக்கர்
இயக்கர் திராவிட வில்லவர் மக்களிடமிருந்து வேறுபட்ட இனத்தைச் சேர்ந்தவர்கள். இயக்கர் வட திராவிடர்களின் ஒரு குலமாக இருக்கலாம். இயக்கர் இலங்கையின் பூர்வீக மக்கள் ஆவர். இயக்கரின் மாற்றுப் பெயர்கள் தமிழில் ஈழ மற்றும் சிங்களத்தில் ஹெலா. எனவே இலங்கை தமிழில் ஈழம் மேலும் சிங்களத்தில் ஹெலத்வீபா என்று அழைக்கப்பட்டது. இயக்கர் மட்டுமே இலங்கையின் உண்மையான பழங்குடி மக்கள் ஆவார்கள். ஆனால் அசுர-திராவிட மக்கள் பழங்காலத்தில் இருந்து இலங்கையில் இருந்தனர்.
மகாவெலி கங்கா நதிக்கு வில்லவர்-பாணா குலங்களின் மூதாதையரான மகாபலியின் பெயரிடப்பட்டது. இயக்கர் அசுர-திராவிடத் தமிழர்களுடன் சில கலப்புகளைக் கொண்டிருந்தனர். பழங்காலத்தில் ஈழவர் என்றால் இயக்கர் மட்டுமே.
ஹெல மொழி
இயக்கர் கிமு மூன்றாம் நூற்றாண்டுக்கு முன்னர் தமிழ் மொழியை முதன்மை மொழியாக பயன்படுத்தியிருக்கலாம். ஆனால் அவர்கள் சிங்கள மக்களுடன் கலந்து பௌத்த மதத்தை ஏற்றுக்கொண்ட பிறகு இயக்கர் ஹெல (ஹெலு அல்லது இலு) மொழியைப் பயன்படுத்தினார். ஹெல மொழி பிராகிருதம் மற்றும் பாலி மொழிகளுடன் நெருங்கிய தொடர்புடைய இந்தோ-ஆரிய மொழியாகும்.
திமிலர்
திமிலர் இயக்கர் இனத்தைச் சேர்ந்த மீனவர்கள் ஆவர். பதின்மூன்றாம் நூற்றாண்டில் ஆப்கானிஸ்தானைச் சேர்ந்த பட்டாணிகளின் உதவியுடன் கலிங்கர்களால் திமிலர் கடைசியாக அழிக்கப்பட்டதாக மட்டக்களப்பு மகான்மியம் கூறுகிறது.
வில்லவர் மற்றும் இயக்கர்
ஆரம்பகால நாகர்கள்.
சில நாகர்கள் கிமு ஆறாம் நூற்றாண்டுக்கு முன்னர் இலங்கைக்கு குடிபெயர்ந்தனர். அவர்கள் இயக்கர்கள் மற்றும் வில்லவர்களுடன் நட்பாக இருந்தனர்.
திரையர்
தமிழ் காவியமான மணிமேகலையில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ள பண்டைய இலங்கையில் வசித்து வந்த திரையர் நாக மீனவர்கள் ஆவர். காவியத்தின் கதாநாயகியான மணிமேகலை, கி.பி மூன்றாம் நூற்றாண்டில், புத்தர் (கிமு 563 முதல் 483 கி.மு. வரை) பயன்படுத்திய இருக்கை அல்லது கால் பலகை இருந்த வடக்கு இலங்கையில் உள்ள ஒரு சிறிய தீவான மணிபல்லவத்திற்கு கொண்டு செல்லப்பட்டார். புத்தர் உபதேசம் செய்து நாகநாட்டின் இரண்டு மன்னர்களை சமரசம் செய்து வைத்தார்.
யாழ்ப்பாணம் தீபகற்பத்தில் மணிபல்லவத்தை (நைனாதீவு) ஆட்சி செய்த நாக மன்னர் வலை வாணன் மற்றும் அவரது ராணி வாச மயிலையைப் பற்றி மணிமேகலை கூறுகிறார். அவர்களின் மகள் இளவரசி பீலி வளை ஆரம்பகால சோழ மன்னன் கிள்ளிவளவனுடன் நாகத்தீவில் வைத்து தொடர்பு கொண்டிருந்தாள். இந்த தொடர்பு மூலம் இளவரசர் தொண்டை ஈழத் திரையன் பிறந்தார். இளந்திரையன் காஞ்சிபுரத்திலிருந்து தொண்டை நாட்டை ஆண்டான். திரையர் கேரளாவின் தீய்யருடன் தொடர்புடையவராக இருக்கலாம்.
கடைசி இயக்கர் வம்சம்
இயக்கரின் அறியப்பட்ட கடைசி வம்சம் புலஸ்திய முனிவரால் நிறுவப்பட்டது. புலஸ்தியர் கிமு 6 ஆம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில் ஆட்சி செய்திருக்கலாம். புலஸ்தியரின் தலைநகரம் நவீன பொலன்னறுவை என்ற புலஸ்தி நகரா ஆகும். புலஸ்தியரின் மகன்கள் அகஸ்திய முனிவர் மற்றும் விஸ்ரவர்.
அகத்திய முனிவர் பொதிகை மலையில் வசித்து வந்தார், அவர் அகத்தியம் என்ற தமிழ் இலக்கண நூலை எழுதினார். விஸ்ரவனின் மகன்கள் குபேரன், இராவணன் மற்றும் விபீஷணன் என்பவர்கள். இராவணனின் ஆட்சி புத்தரின் வாழ்நாளில் இருந்திருக்கலாம். அதாவது கிமு 543 க்கு முன்பு வானர இராணுவத்தால் ராவணன் தோற்கடிக்கப்பட்டிருப்பார். அதைத் தொடர்ந்து சிங்கள நாக வம்சம் கிமு 543 இல் இளவரசர் விஜயனால் நிறுவப்பட்டது.
சிங்கள அரசனும், விபீஷணனும் குருக்ஷேத்திரப் போரின் ஒரே காலகட்டத்தில் வாழ்ந்தவர்கள் என்று மகாபாரதம் குறிப்பிட்டுள்ளது. மகாபாரதம், இலங்கையிலிருந்து சிங்கள அரசர் குருக்ஷேத்ரா போரில் பங்கேற்றதையும், போருக்குப் பிறகு யுதிஷ்டிரரால் நடத்தப்பட்ட ராஜசூய யாகத்தில் சிங்கள அரசர் பங்கேற்றதையும் குறிப்பிடுகிறது. மகாபாரதம் பாண்டவ சகாதேவன் இலங்கையில் மன்னர் விபிஷணனை சந்தித்ததையும் குறிப்பிட்டுள்ளது. சிங்கள இராச்சியம் கிமு 543 இல் நிறுவப்பட்டதால் மகாபாரதம் நடந்த காலம் கிமு 543 க்குப் பிறகாக இருக்கலாம்.
தாம்பபாணியும் பொலன்னறுவையும் அக்காலத்தில் இயக்கர்களின் இரண்டு தலைநகர்களாக இருந்திருக்கலாம்.
வானரர்கள்
ராவணனை வென்ற வானரர்கள் கர்நாடகாவில் உள்ள கிஷ்கிந்தாவில் இருந்து ஆட்சி செய்தனர். வானரர்கள் விஜயநகரத்தின் பலிஜா நாயக்கர்களின் மூதாதையர்கள். மகாபலியின் வழிவந்த பலிஜா நாயக்கர்கள் பாணாஜிகா, வளஞ்சியர் மற்றும் வானரர் என்றும் அழைக்கப்பட்டனர். பலிஜா நாயக்கர்களின் அரச மாளிகை அமைந்திருந்த கிஷ்கிந்தாவின் நவீன பெயர் ஆனேகுண்டி. விஜயநகர தலைநகர் ஹம்பி பழமையான கிஷ்கிந்தாவிலிருந்து 20 கிமீ தொலைவில் அமைந்துள்ளது. கிமு ஆறாம் நூற்றாண்டில் பொலன்னறுவையில் ராவணன் ஆட்சியை வானரர்கள் முடிவுக்கு கொண்டு வந்தனர்.
வில்லவர் மற்றும் இயக்கர்
பிற்கால நாகர்கள்
ராவணன் தோற்கடிக்கப்பட்ட உடனேயே குஹன் குலத்தைச் சேர்ந்த நாகர்கள் கிமு ஆறாம் நூற்றாண்டில் இலங்கையை ஆக்கிரமித்தனர். குஹன்குலத்தோர் சிங்க நாடு, வங்காள நாடு மற்றும் ஒரிசாவைச் சேர்ந்த சிங்கர், வங்கர் மற்றும் கலிங்கர் என்பவர்களாவர்.
இந்த மூன்று நாட்டு மக்களின் கலவையால் முக்குலத்தோர் அல்லது முற்குஹர் உருவானார்கள்.
முற்குஹரின் மூன்று குலங்கள்
1. சிங்களவர்கள்
2. முற்குஹர் (முக்குவர்)
3. மறவர்
பின்னர் குகன்குலத்தோர் ஆகிய நாகர்கள் இலங்கை, ராமநாடு மற்றும் கடலோர தமிழகத்தை ஆக்கிரமித்தனர் .ஆரம்பகால சிங்கள இராச்சியம் சிங்கள இளவரசர் விஜயனால் நிறுவப்பட்டது, ஆனால் பிற்காலத்தில் வங்கர் மற்றும் கலிங்கன் வம்சங்கள் சிங்களரை மாற்றினர்.
இயக்கர் சிங்களக் கலவை
கிமு 543 இல் சிங்கள இளவரசர் விஜயன் தனது 700 பேர் இராணுவத்துடன் இலங்கையை அடைந்தார். அவர் இயக்கர் இளவரசி குவேணியை மணந்தார் மற்றும் இயக்கரின் மற்றொரு தலைநகரான தாம்பபாணியை ஆட்சி செய்தார். ஆனால் விரைவில் குவேனி தனது குழந்தைகளுடன் காட்டுக்கு விரட்டப்பட்டார்.
புத்த மதத்தின் எழுச்சி
இலங்கைக்கு குடிபெயர்ந்த நாகர்களில் பலர் ஏற்கனவே பௌத்தர்களாக இருந்திருக்கலாம். அசோகரின் மகன்கள் மகேந்திரன் மற்றும் சங்கமித்ரா ஆகியோர் கி.பி 250 இல் அனுராதபுரத்தில் இருந்து ஆட்சி செய்த தேவனாம்பியா திஸ்ஸா (கிமு 250 முதல் கிமு 210 வரை) காலத்தில் இலங்கைக்கு வந்தபோது பெரும்பாலான இலங்கையர்கள் புத்த மதத்திற்கு மாறினர்.
கேரளாவுக்கு இயக்கர் இடம்பெயர்வு
இலங்கையில் கலிங்கர்களின் ஆதிக்கம் நிறுவப்பட்ட பிறகு, ஈழவர் என்ற இயக்கர் கேரளாவுக்கு குடிபெயரத் தொடங்கினர். இது கி.பி ஐந்தாம் நூற்றாண்டில் அதாவது சங்க காலம் முடிந்த பிறகு இருக்கலாம். பண்டைய கேரளாவிலும் பௌத்தம் செழித்தது. குடியேறிய இயக்கர்களும் புத்த மதத்தினர். அவர்கள் அருகக் கடவுளை வணங்கினர். அருக அல்லது அர்ஹதன் என்பது புத்தரின் மாற்றுப் பெயர். 1335 இல் சேர வம்சத்தின் வீழ்ச்சி வரை ஈழவர் / இயக்கர் சேரன் வம்சத்தின் வில்லவர் / நாடாள்வாரிடமிருந்து தனித்தனியாக இருந்தார்கள்.
வில்லவர் மற்றும் இயக்கர்
பிற்கால சேர வம்சம் (கி.பி. 800 முதல் கி.பி 1102 வரை)
தமிழ் வில்லவர்களின் பிற்கால சேர வம்சத்தை வில்லவர், வானவர் மற்றும் மலையர் குலத்தினர் ஆதரித்தனர்.
சேர நாட்டில் இயக்கர்
பிற்கால சேரர் காலத்தில் சில பகுதிகளில், இயக்கர் அல்லது யக்கர் பிரபுக்கள் நிலப்பிரபுக்களாக ஆட்சி செய்தனர். எர்ணாகுளத்தில் உள்ள காக்கநாட்டிலும் குமாரநெல்லூர் மற்றும் புனலூரிலும் இயக்கர் கல்வெட்டுகள் காணப்படுகின்றன. இயக்கர் படையினர் அல்லது சேவகர்களாகப் பணியமர்த்தப்பட்டதாகத் தெரிகிறது. ஈழவர்கள் சேவகர் என்று அழைக்கப்பட்டனர்.
பிற்கால சேர வம்சத்தின் முடிவு
துளு-அரபு அச்சுறுத்தலைத் தொடர்ந்து பிற்கால சேர வம்சம் கி.பி 1102 இல் கொடுங்களூரில் இருந்து கொல்லத்திற்கு மாற்றப்பட்டது. வில்லவரின் பெரும்பகுதி மக்கள் கொல்லத்திற்கு குடிபெயர்ந்ததனர்.
கி.பி 1120 இல் ஆலுபா வம்சத்தைச் சேர்ந்த துளு படையெடுப்பாளர் பாணப்பெருமாள் 350000 பேர் அடங்கிய நாயர் படையுடன் கேரளாமீது படையெடுத்து மலபாரை ஆக்கிரமித்தார். பாணப்பெருமாள் தனது மகன் உதயவர்மன் கோலத்திரியை முதல் அரசராகக் கொண்டு கண்ணூரில் துளு கோலத்திரி வம்சத்தை நிறுவினார். நாயர்கள் என்று அழைக்கப்படும் துளு-நேபாள நாகர்கள் மலபாரின் காசர்கோடு, கண்ணூர், கோழிக்கோடு மற்றும் மலப்புறம் மாவட்டங்களை ஆக்கிரமித்தனர். அக்காலத்தில் மலபாரில் ஒரு அரபு குடியேற்றம் நிறுவப்பட்டது.
சேராய் வம்சம் (கி.பி 1102 முதல் கி.பி 1335 வரை)
கி.பி 1102 இல் கொடுங்கலூர் சேரர்கள் கொல்லத்திற்கு இடம்பெயர்ந்ததைத் தொடர்ந்து, சேர வம்சம் கொல்லத்தின் ஆய் வம்சத்துடன் இணைந்தது. கி.பி 1156 முதல் 1335 வரை கேரளம் கொல்லம் சேரர்களால் ஆளப்பட்டது. நாடார் என்று அழைக்கப்படும் வில்லவர், சண்ணார் மற்றும் பணிக்கர் குலங்கள், கொல்லத்திற்கு குடிபெயர்ந்து சேராய் ராஜ்ஜியத்தை உருவாக்கினர் (கி.பி. 1102 முதல் கி.பி. 1333). தென் கேரளாவில் வில்லவர் சக்தி வாய்ந்தவராக இருந்தார்கள்.
வில்லார்வட்டம் இராச்சியம் (கி.பி 1120 முதல் 1450 கி.பி.)
மத்திய கேரளாவில் இருந்த வில்லவர் மற்றும் பணிக்கர் குழு வில்லார்வெட்டம் வம்சத்தை உருவாக்கினர். வைக்கம் அருகே உள்ள உதயனாபுரத்திலிருந்து சேந்தமங்கலத்திற்கு இடையே உள்ள பகுதிகளை வில்லார்வெட்டம் ராஜ்யம் ஆட்சி செய்தது. உதயம்பேரூர் எர்ணாகுளம், பரவூர், இளங்குன்னபுழ, வைபீன் ஆகியவை வில்லார்வட்டம் ராஜ்யத்தின் ஆட்சியின் கீழ் இருந்தன. கி.பி 1339 இல், வில்லார்வட்டம் அரசர் தம்முடைய குடிமக்களுடன் ஒரு கிறிஸ்தவராக மாறினார். இது கேரளாவில் கிறிஸ்தவர்களின் எண்ணிக்கையை அதிகரித்தது. கி.பி 1450 இல் வில்லார்வட்டம் ராஜ்யத்தின் மேலாதிக்கம் கொச்சி ராஜ்யத்துடன் சேர்ந்த பணிக்கர்களாய பாலியத்து அச்சன்களுக்கு வழங்கப்பட்டபோது வில்லார்வட்டம் இராச்சியம் முடிவுக்கு வந்தது.
வில்லார்வட்டம் ராஜ்யத்தின் கீழ் பரவூர், வைபீன் மற்றும் உதயம்பேரூர் ஆகியவை கிறிஸ்தவத்தின் முக்கிய மையங்களாக மாறின. வில்லார்வட்டம் பணிக்கர்கள் போர்த்துகீசியர்களுடன் சேர்ந்து ஒரு கலப்பின மெஸ்டிசோ சமூகத்தை உருவாக்கினர், பின்னர் அந்த சமூகம் சிரியன் கிறிஸ்தவத்தால் ஒருங்கிணைக்கப்பட்டது.
மாலிக் காஃபூரின் படையெடுப்பு
கி.பி 1310 மாலிக் காஃபூர் படையெடுப்பைத் தொடர்ந்து, அனைத்து தமிழ் வம்சங்களும் முடிவுக்கு வந்தன. சேராய் மன்னர் ரவிவர்மா குலசேகரன் காஞ்சிபுரத்தில் திரிபுவனசக்ரவர்த்தியாக முடிசூட்டப்பட்டாலும், கிபி 1314 இல் துருக்கியர்களால் பதவி நீக்கம் செய்யப்பட்டார்
கோலத்திரியின் எழுச்சி
அரபு மற்றும் துருக்கியர்களின் ஆதரவுடன் கண்ணூரின் துளு ஆட்சியாளர் கோலத்திரி கேரளாவின் உச்ச தலைவரானார்.1314 ஆம் ஆண்டில் அவர் ஆற்றிங்கல் ராணி மற்றும் குன்னுமேல் ராணிகள் என்ற இரண்டு துளு இளவரசிகளை வேணாட்டை ஆள்வதற்காக வேணாட்டுக்கு அனுப்பினார். கி.பி 1335 இல் மதுரை சுல்தானகம் நிறுவப்பட்டபோது, அஹிச்சத்திரத்திலிருந்து நம்பூதிரிகள் மற்றும் நாயர்கள் என்ற துளு-நேபாள ஆரிய-நாகா குடியேற்றக்காரர்கள் கேரளாவில் தங்கள் ஆதிக்கத்தை நிலைநாட்டினர்.
கடைசி தமிழ் வில்லவர் ஆட்சியாளர்
கடைசி சேர ஆட்சியாளர் வீர உதயமார்த்தாண்ட வர்மா வீர பாண்டியன், பாண்டியன் தாய்க்கு பிறந்த சேராய் மன்னர் ரவிவர்மா குலசேகரனின் மகன். அவர் ஆற்றிங்கல் மற்றும் குன்னுமேல் ராணிகளால் பதவி நீக்கம் செய்யப்பட்டார். கடைசியான தமிழ் வில்லவர் ஆட்சியாளர் உதயமார்த்தாண்ட வர்மாவின் ஆட்சி கி.பி 1335 இல் மதுரை சுல்தானேட் நிறுவப்பட்ட போது முடிவடைந்தது. குன்னுமேல் ராணியின் மகன் குன்னுமேல் ஆதித்ய வர்மா கி.பி 1335 இல் வேணாட்டில் ஒரு துளு தாய்வழி வம்சத்தை நிறுவினார்.
வில்லவர் மற்றும் இயக்கர்
ஈழவரோடு சேர்ந்த வில்லவர்
கி.பி 1335 இல் தமிழ் ராஜ்ஜியங்கள் வீழ்ச்சியடைந்த பிறகு சில வில்லவர், பணிக்கர் மற்றும் சண்ணார் ஆகியோர் ஈழவர்களுடன் இணைந்தனர். பணிக்கர்களும் சண்ணாரும் ஈழவர்களிடையே பிரபுத்துவமாக கருதப்பட்டனர். ஆனால் ஈழவருடன் சேர்ந்த வில்லவர் ஈழவரின் மக்கள் தொகையில் ஒரு சதவீதத்திற்கும் குறைவாகவே இருந்தனர். இருபதாம் நூற்றாண்டில் சண்ணார்களும் பணிக்கர்களும் ஈழவரின் மறுமலர்ச்சியில் முக்கிய பங்கு வகித்தனர்.
வில்லவரின் இடம்பெயர்வு
கி.பி 1335 இல் சேராய் வம்சத்தின் வீழ்ச்சிக்குப் பிறகு, வில்லவர்-நாடாழ்வார் மக்கள் தெற்கே திருவனந்தபுரம் மற்றும் கன்னியாகுமரிக்கு குடிபெயர்ந்தனர். கன்னியாகுமரிக்கு அருகிலுள்ள கோட்டையடி கேரளாவின் வில்லவரால் கட்டப்பட்ட கடைசி கோட்டையாக இருக்கலாம். கி.பி.1610 வரை வில்லவர் இறையாண்மையைக் கொண்டிருந்தனர்.
அதே காலகட்டத்தில் தமிழ்நாட்டின் வில்லவர் வம்சங்களாகிய சோழர்கள் மற்றும் பாண்டியர்கள் அறுதிதெற்கிற்கு குடிபெயர்ந்தனர். களக்காட்டில் சோழர்கள் கோட்டையையும், கல்லிடைக்குறிச்சி மற்றும் அம்பாசமுத்திரத்தில் பாண்டியர்கள் கோட்டைகளையும் கட்டினார்கள்.
கி.பி 1610 இல் கொச்சியின் வெள்ளாரப்பள்ளி கோவிலகத்தைச் சேர்ந்த ஒரு துளு-நேபாள பிராமண வம்சம் போர்த்துக்கேயர் காலத்தில் வேணாட்டின் ஆட்சியாளர்களாக நிறுவப்பட்டனர். இந்தக் காலத்திற்குப் பிறகு வில்லவர் கீழ் அடுக்குக்குத் தள்ளப்பட்டனர்.
வில்லவர் மற்றும் இயக்கர் ஒன்றியம்
வில்லவரும் இயக்கரும் முற்றிலும் மாறுபட்ட இனத்தைச் சேர்ந்தவர்கள். வில்லவர் திராவிட தமிழினத்தைச் சேர்ந்தவர்கள். இயக்கர் இலங்கை பௌத்தர்கள் ஆயிருந்தார்கள். ஆனால் பிற்கால சேர வம்சத்தின் ஆட்சியின் போது, இயக்கர் இராணுவத்தில் வீரர்களாகவும் நிலப்பிரபுக்களாகவும் நியமிக்கப்பட்டனர், அவர்கள் சேர வம்சத்தை ஆதரித்தனர். கி.பி 1335 இல் தமிழ் வம்சங்கள் வீழ்ச்சியடைந்த பின்னரே ஈழவருடன் வில்லவர் கலப்பு ஏற்பட்டது.
மத்திய கேரளாவில் பெரும்பாலான வில்லவர்களும் தெற்கே குடிபெயர்ந்தனர் அல்லது போர்த்துகீசியர்களுடன் சேர்ந்தனர். எஞ்சியிருந்த பணிக்கர்களும் சண்ணார்களும் ஈழவர்களுடன் சேர்ந்துள்ளனர். நாடாழ்வார் மற்றும் ஈழவருக்கு பொதுவான தோற்றம் இல்லை ஆனால் சில பகுதிகளில் சமீப காலங்களில் கலப்பு உள்ளது..
ஈழவ சண்ணார் மற்றும் பணிக்கர்
சண்ணாரும் பணிக்கர்களும் முதலில் தமிழ் வில்லவர் குலங்கள், அவர்கள் தமிழ் வில்லவர் ராஜ்யங்களுக்கு அதாவது சேர, சோழ மற்றும் பாண்டிய அரசுகளுக்கு சேவை செய்தனர். தமிழ் வில்லவர் ராஜ்ஜியங்கள் கி.பி 1335 இல் தாய்வழி துளு-நேபாள இராச்சியங்களால் மாற்றப்பட்டன. இந்த காலகட்டத்திற்குப் பிறகு தமிழ் வில்லவர், பணிக்கர் மற்றும் சண்ணார் ஆகியோர் இன ரீதியாக வேறுபட்ட இயக்கர் சமூகத்தில் இணைந்து ஈழவ சமூகத்தை உருவாக்கினர். பணிக்கர் மற்றும் சண்ணார் ஆகியோர் ஈழவ சமூகத்தின் உயர்குடித் தலைவர்களாக இருந்தவர்கள். இவ்வாறாக ஈழவர்களின் வேர்கள் இலங்கை இயக்கர், தமிழ் வில்லவர், தீயர்கள் மற்றும் வில்லவர்களுக்கு இணையான துளுநாடு பில்லவர்களில் உள்ளன.
ஈழவர்களை அடக்கியது
கி.பி 1333 இல் துளு வம்சங்கள் உருவான பிறகு, ஈழவர், சண்ணார் மற்றும் பணிக்கர் ஆகியோர் துளு-நேபாள நாயர்களாலும் நம்பூதிரிகளாலும் அடக்கப்பட்டனர்.
சீரப்பஞ்சிற பணிக்கர்கள்
1623 கி.பி மற்றும் 1647 க்கு இடைப்பட்ட காலத்தில் முகம்மாவின் சீரப்பஞ்சிற பணிக்கர்கள் பந்தளம் பாண்டிய ராஜ்ஜியத்துடனும், ஐயப்பன் சுவாமியுடனும் தொடர்புடையவர்கள் ஆவர். திருமலை நாயக்கர் அனுப்பிய உதயணன் தலைமையிலான மறவப் படைக்கு எதிரான போரில் சீரப்பஞ்சிற பணிக்கர்கள் சபரிமலை ஐயப்பன் சுவாமியை ஆதரித்தார்கள்.
ஆலும்மூட்டில் சண்ணார்
1930 களில் கேரளாவின் மிகப்பெரும் பணக்கார குடும்பமாக ஆலும்மூட்டில் சண்ணார் குடும்பம் இருந்தது. ஆனால் திருவிதாங்கூரின் துளு-நேபாள வம்சத்தால் அந்த சகாப்தத்தில் அவர்களுக்கு பல உரிமைகள் மறுக்கப்பட்டன.
ஈழவர்களின் மறுமலர்ச்சி
இருபதாம் நூற்றாண்டில் ஈழவ சமூகத்தின் மறுமலர்ச்சியில் சீரப்பஞ்சிற பணிக்கர்களும் ஆறுன்னாசேரி சண்ணார்களும் மற்றும் பல ஈழவப் பணிக்கர்களும் முக்கியப் பங்காற்றினர். தற்போது ஈழவர்கள் கேரளாவில் அதிக மக்கள்தொகை உள்ளவர்கள் மற்றும் ஆதிக்கம் செலுத்தும் சமூகம் ஆகும்.
முடிவுரை
இயக்கர் மற்றும் வில்லவர் முறையே இலங்கை மற்றும் பண்டைய தமிழகம் (கேரளா மற்றும் தமிழ்நாடு) ஆண்ட வம்சங்கள். கிமு ஆறாம் நூற்றாண்டில் வானரர்கள் பலிஜா நாயக்கர்களின் மூதாதையர்கள் இயக்கர் சாம்ராஜ்யத்தை முடிவுக்குக் கொண்டு வந்தனர். 1377 இல் பலிஜா நாயக்கர்கள் தமிழ்நாட்டை ஆக்கிரமித்து பாண்டிய ராஜ்ஜியத்தை அழித்து வில்லவர் ஆதிக்கத்தை முடிவுக்கு கொண்டு வந்தனர்.
.
இலங்கைக்கு வில்லவர்களின் வெளியேற்றம்
பல்வேறு வில்லவர் துணைக்குழுக்கள் இடைக்காலத்தில் இலங்கைக்கு இடம்பெயர்ந்தனர்.
அவர்கள்
1)வில்லவர் அரசகுலம்
யாழ்பாணம் கலிங்க வில்லவராயர் மன்னர்கள்
கண்டியின் கலிங்க வில்லவர் மன்னர்கள்
கோட்டே இராச்சியத்தின் அழகக்கோனாரா
(வஞ்சிபுரா என்ற கொல்லத்திலிருந்து போயவர்)
2)பணிக்கர் (பணிக்கனார் குலம்). பணிக்க நாடான்களை ஒத்த தற்காப்பு கலை பயின்ற பிரபுக்கள்.
கோட்டே மன்னர் செண்பகப்பெருமாள் பணிக்கர் குலத்தைச் சேர்ந்தவர்.
3)நாடார் நிலவுடைமை குலத்தவர்.
4) சாண்டார் எண்ணெய் உற்பத்தியாளர்கள்
5) சான்றார்கள்
கோட்டைச்சான்றார், யானைப் பயிற்சியாளர்கள் யானைக்காரச் சான்றார்,
கயிற்றுச்சான்றார் என்ற கயிறு தயாரிப்பாளர்கள்
6) சாணார் யாழ்பாணத்தில் தென்னை மரங்களையும் நிலங்களையும் வைத்திருந்தனர், அதே சமயம் மட்டக்களப்பு சாணார்கள் வெள்ளாளரின் 18 சிறைகளில் அடங்குவர், நிலவுடைமை சூத்திரர்கள் அதாவது கலிங்க வேளாளர்களின் கீழ் பணிபுரிந்த அடிமைகளாவர் மட்டகளப்பு சாணார்கள்.
இவர்கள் அனைவரும் இலங்கை வில்லவர் குலத்தைச் சேர்ந்தவர்கள்.
தமிழ் வில்லவர் ஆட்சியாளர்கள்
தமிழ் வில்லவர் சேர மன்னர்கள் வில்லவர் கோன், மாகோதை நாடாள்வார், குலசேகரன் மற்றும் திருப்பாப்பு என அழைக்கப்பட்டனர். பணிக்கர்கள் தற்காப்புக் கலைப் பயிற்சியாளர்களாக இருந்தனர், அவர்கள் இராணுவத்திற்கு பயிற்சி அளித்தனர் மற்றும் சில நூறு வீரர்களை ஒரு போர்க் கூடத்தின் கீழ் அதாவது படைவீடு வைத்திருந்தனர். யானைகளைப் போருக்குப் பயிற்றுவிப்பதும் பணிக்கர்களால் செய்யப்பட்டது. கேரளாவைச் சேர்ந்த தமிழ் பணிக்கன்கள் பதினான்காம் முதல் பதினாறாம் நூற்றாண்டு வரை இலங்கைப் படைகளில் ஆதிக்கம் செலுத்தினர்.
.
கர்நாடகாவிற்கு நேபாள குடியேற்றம்
துளுநாடு என்று அழைக்கப்படும் கடலோர கர்நாடகத்தைச் சேர்ந்தவர்களால் கேரளா ஆக்கிரமிக்கப்பட்டது. துளுநாடு மக்கள் கிபி 345 இல் கடம்ப மன்னன் மயூர வர்மாவின் ஆட்சியின் போது உத்தர பாஞ்சாலாவில் (பண்டைய நேபாளம்) அஹிச்சத்ராவிலிருந்து கொண்டு வரப்பட்ட நாகர்களுடன் கலந்த உள்ளூர் பானணர்களின் கலவையாகும். மயூரவர்மா நாகர்களை கர்நாடகாவின் கடலோரப் பகுதியில் குடியேற்றினார்.
அரேபியர்களின் எழுச்சி
1100 களில் அரேபியர்கள் ஒரு பெரிய கடல் சக்தியாக மாறினர். அரேபியர்கள் மலபாரில் ஒரு பெரிய காலனியை நிறுவ விரும்பினர். அரேபியர்கள் பாணப்பெருமாள் என்ற துளு இளவரசருடன் கூட்டணி வைத்து, கேரளப் படையெடுப்பிற்கு உதவுவதாக உறுதியளித்தனர். பதிலுக்கு பாணப்பெருமாள் இஸ்லாம் மதத்திற்கு மாற வேண்டும் என்று நிபந்தனை வைத்தனர்
அரேபியர்கள் பாணப்பெருமாள் என்ற துளு இளவரசருடன் கூட்டணி வைத்து கிபி 1120 இல் கேரளா மீது படையெடுத்தனர்
துளு-நேபாள குலங்களால் கேரளாவின் ஆக்கிரமிப்பு
துளு-நேபாள கலாச்சாரம் மற்றும் மொழி கொண்ட துளுநாட்டின் பாண-நாக மக்களால் கேரளா ஆக்கிரமிக்கப்பட்டது. துளு பன்ட் சமூகத்தின் நாயரா, மேனவா, குறுபா மற்றும் சாமந்தா துணைக்குழுக்கள் வடக்கு கேரளாவின் புதிய ஆட்சியாளர்களாக ஆனார்கள். தமிழ் குலசேகர வம்சத்தின் சாம்ராஜ்யமாக இருந்த மலபார் ஒரு தாய்வழி துளு குலசேகர வம்சத்தால் ஆக்கிரமிக்கப்பட்டது. பாணப்பெருமாள் கண்ணூரில் தனது தலைநகரை நிறுவினார். துளு படையெடுப்பாளர் பாணப்பெருமாள் ஆலுபா பாண்டியன் இராச்சியத்தின் மன்னர் கவி அலுப்பேந்திராவின் சகோதரர். கி.பி 1120 வாக்கில் படைமலை நாயர் தலைமையில் ஒரு பெரிய 350000 பேருள்ள நாயர் படையுடன் பாணப்பெருமாள் கேரளாவைத் தாக்கினார்.
கோலத்திரி ராஜ்யம்
பாணப்பெருமாள் தனது மகன் உதயவர்மன் கோலத்திரியை முதல் மன்னனாகக் கொண்டு கண்ணூரில் வளர்பட்டினத்தில் ஒரு துளு சாம்ராஜ்யத்தை நிறுவினார். பாணப்பெருமாள் அரேபியர்களின் கூட்டாளியாவார். பாணப்பெருமாள் படைமலை நாயரை தூக்கிலிட்டபோது அவரது துளு-நேபாள நாயர் இராணுவத்தின் எதிர்ப்பை எதிர்கொண்ட பாணப்பெருமாள் இஸ்லாம் மதத்திற்கு மாறி அரேபியா சென்றார். துளு கோலத்திரி ராஜ்யம் அரேபியர்கள் மற்றும் டெல்லியின் துருக்கிய ஆட்சியாளர்களுடன் நட்பாக இருந்தது. கி.பி 1250 வாக்கில் கோலத்திரி ராஜ்யம் பாண்டியப் பேரரசின் அடிமை நாடாக மாறியது.
ஆனால் 1311 ஆம் ஆண்டு தமிழ் இராச்சியங்கள் வீழ்ச்சியடைந்த பின்னர், மாலிக் காஃபூரால் துளு கோலத்திரி இராச்சியத்திற்கு கேரளாவின் மேலாதிக்கம் வழங்கப்பட்டது. நம்பூதிரிகள் என்று அழைக்கப்படும் துளுவ பிராமணர்கள் கேரளாவின் நிலப்பிரபுத்துவ வர்க்கம் ஆனார்கள்.
இதனால் கி.பி 1333 இல் கேரளாவில் தமிழ் வில்லவர் ஆட்சி முடிவுக்கு வந்தது.. அதன் பிறகு நேபாள நாயர்களின் இராணுவத்தின் உதவியுடன் துளு-நேபாளி தாய்வழி மன்னர்கள் கேரளாவை ஆண்டனர். இதைத் தொடர்ந்து வில்லவர்கள் பெருமளவில் இலங்கைக்கு இடம்பெயர்ந்தனர்.
இலங்கைக்கு வில்லவர்களின் வெளியேற்றம்
டெல்லி சுல்தானகத்தின் படையெடுப்பு
1311 ஆம் ஆண்டில் பாண்டிய இராச்சியத்தின் டெல்லி சுல்தான்களின் தாக்குதலைத் தொடர்ந்து அனைத்து தமிழ் சாம்ராஜ்யங்களும் முடிவுக்கு வந்தன. டெல்லி சுல்தானகத்தின் துருக்கியப் படைகளால் வில்லவர் குலங்கள் படுகொலை செய்யப்பட்டன. பல வில்லவர் குடும்பங்கள் செங்கோட்டை அருகே சாணார் மலையில் தஞ்சம் புகுந்தன. மேலும் பல வில்லவர் பிரபுக் குடும்பங்கள் இலங்கைக்கு இடம் பெயர்ந்தன.
இலங்கைக்கு வில்லவர்களின் இடம்பெயர்வு
பதினான்காம் நூற்றாண்டில் இதுவரை கேரளா மற்றும் தமிழகத்தை ஆண்ட பல வில்லவர் துணைக்குழுக்கள் இலங்கைக்கு சென்று சிங்கள ராஜ்ஜியங்களில் சேர சென்றனர். வில்லவர், நாடாள்வர், நாடார், சான்றார், சாணார், நம்பி, பணிக்கர், பணிக்கன் குலசேகரன் போன்ற பட்டங்களை கொண்ட வில்லவர் இலங்கை முழுவதும் தோன்றினார். வில்லவர் சிங்களப் பிரபுத்துவத்துடன் மட்டுமல்ல, இனரீதியாக வேறுபட்ட இலங்கைத் தமிழர்கள் மற்றும் சிங்களவர்களுடன் கலந்தனர்.
அழகக்கோனாரா
அழகக்கோனாரா, அழகக்கோன், அழகேஸ்வரா என்றும் அழைக்கப்படுபவர், கேரளாவிலுள்ள வஞ்சிபுராவில் அதாவது கொல்லத்திலிருந்து இலங்கையில் உள்ள கோட்டே ராஜ்ஜியத்திற்கு குடிபெயர்ந்தார். கிபி 1102 வரை வஞ்சிபுரா சேரரின் தலைநகரான கொடுங்கல்லூராக (மாகோதை/வஞ்சி) இருந்தது. கிபி 1102 இல் சேர தலைநகர் கொல்லத்திற்கு மாற்றப்பட்டது. கொல்லத்தின் மற்ற பெயர்கள் தென் வஞ்சி மற்றும் கோளம்பம் என்பதாகும். கிபி 1102 முதல் கிபி 1333 வரை வில்லவர்களின் சேராய் வம்சத்தினர் கொல்லத்தை ஆண்டனர். ஆனால் 1333 க்குப் பிறகு கொல்லத்தில் துளு-நேபாளி ஆட்சி நிறுவப்பட்டதும் வில்லவர்கள் இலங்கைக்கு குடிபெயர்ந்தனர்.
அழககோன் ஆரம்பத்தில் வணிக நடவடிக்கைகளில் ஈடுபட்டார் ஆனால் பின்னர் மத்திய இலங்கையில் உள்ள கம்போலா-கம்பளை இராச்சியத்தில் (கி.பி. 1341-1408) சேர்ந்தார். வட இலங்கையின் தமிழ் ஆட்சியாளரான வில்லவராயர் வம்சம் என்று அழைக்கப்படும் யாழ்ப்பாணத்தின் ஆரியச்சக்கரவர்த்தி வம்சத்தை தோற்கடிக்க உதவியதால் அழககோன் குடும்பம் கோட்டே அரசனை விட சக்திவாய்ந்ததாக மாறியது. ஆர்ய சக்ரவர்த்தி வம்சம் கி.பி 1215 இல் கங்கை ஆரியர் என்ற கலிங்க மாகோனால் நிறுவப்பட்ட கலிங்க பாண வம்சமாகும். ஆர்ய சக்ரவர்த்தி வம்சம் பின்னர் பாண்டிய வம்சத்தின் வில்லவராயர்களால் இணைக்கப்பட்டது. அழககோனாரா மூன்றாம் விக்ரமபாகுவின் அமைச்சராகப் பணியாற்றினார்.
வில்லவர்களால் நிறுவப்பட்ட கொழும்பு கோட்டை
கேலனி ஆற்றுக்கு தெற்கே உள்ள சதுப்பு நிலப்பகுதியில் அழககோனாரா ஒரு கோட்டையை கட்டினார். கோட்டைக்கு கோட்டே அல்லது ஸ்ரீ ஜெயவர்தனபுர கோட்டே என்று பெயரிடப்பட்டது. தமிழ்ச் சேராய் வம்சத்தின் (1102 முதல் 1314 வரை) கடைசி தமிழ் வில்லவர் வம்சத்தின் கடைசி தலைநகராக இருந்த கோளம்பத்தின் பெயரால் சுற்றியுள்ள நகரம் கோளம்போ- கொழும்பு என்று பெயரிடப்பட்டது. அழககோனாரா குடும்பத்தைச் சேர்ந்த வீர அழகேஸ்வரர் இரண்டாம் வீர பாகு (1391-1397) மன்னரை பதவி நீக்கம் செய்து கம்பளை நாட்டின் அரசராக ஆறாம் விஜயபாகு (கி.பி. 1397-1411) என்ற பட்டத்துடன் ஆனார்.
மிங்-கோட்டே போர்
கோட்டே வம்சத்தை அழககோனாரா குடும்பத்தினர் அபகரித்ததை மிங் வம்சத்தின் சீனத் தூதுவர் ஜெங் ஹே விரும்பவில்லை. மிங் சீனர்களுக்கும் கோட்டே இராச்சியத்தின் மன்னர் வீர அழகேஸ்வரருக்கும் இடையே ஏற்பட்ட போரில் (மிங்-கோட்டே போர்) வீர அழகேஸ்வரன் (ஆறாம் விஜயபாகு) தோற்கடிக்கப்பட்டு, சிறைபிடிக்கப்பட்ட அவர் சீனாவுக்குக் கொண்டு செல்லப்பட்டார். சீனர்களால் ஆதரிக்கப்பட்ட முந்தைய சிங்கள வம்சத்தைச் சேர்ந்த ஆறாம் பராக்கிரமபாகு (1412-1467) கோட்டேயின் மன்னரானார். கோட்டே இராச்சியம் 1412 முதல் 1597 வரை நீடித்தது. ஆனால் கோட்டையைக் கட்டிய அழககோனாரா குடும்பம் மீண்டும் தங்கள் நிலையைப் பெறவில்லை. தமிழ் – மலையாளி அழககோன் கட்டிய கொழும்பு – கோட்டே நகரம் இலங்கையின் தலைநகராக இன்றும் நிலைத்து நிற்கிறது.
இலங்கைக்கு வில்லவர்களின் வெளியேற்றம்
கோட்டே இராச்சியம்
கோட்டேயின் ஆறாம் பராக்கிரமபாகு (1412-1467) கோட்டேயை ஆண்டபோது, கேரளாவிலிருந்து அதிகமான தமிழ் பணிக்கன் வீரர்கள் வந்தனர். கோட்டே இராச்சியத்தில் யானைப் பயிற்சியாளராகச் சேர்ந்த தமிழ்ப் பணிக்கன் சதாசிவப்பெருமாள் தற்காப்புக் கலையில் சிறந்து விளங்கினார். சதாசிவப்பெருமாள் பதவியில் உயர்ந்து சிங்கள அரச குடும்பத்தைச் சேர்ந்த ஒரு பெண்ணை மணந்தார். சதாசிவப்பெருமாளுக்கு
செண்பகப் பெருமாள் (சிங்களத்தில் சப்புமால் குமரய்யா) மற்றும் ஜெயவீரன் (அம்புலகுலா குமரய்யா) என இரண்டு மகன்கள் இருந்தனர்.
ஆண் குழந்தை இல்லாத கோட்டே அரசர் ஆறாம் பராக்கிரமபாகு செண்பகப்பெருமாளையும் அவரது சகோதரரையும் தனக்கு வாரிசாக ஏற்றுக்கொண்டார். ஆனால் அரசன் ஆறாம் பராக்கிரமபாகுவின் மகளுக்கு ஒரு ஆண் மகன் பிறந்தபோது, அந்த பையன் ஜெயபாகு தனக்குப் பிறகு அரசனாக வர வேண்டும் என்று அவர் விரும்பினானர். ஆறாம் பராக்கிரமபாகு மன்னன் செண்பகப்பெருமாளிடம் வலிமைமிக்க ஆரியச்சக்கரவர்த்தி ஆட்சி செய்த யாழ்ப்பாண இராச்சியத்தின் மீது படையெடுக்கச் சொன்னார். செண்பகப்பெருமாள் ஆரியச்சக்கரவர்த்தி கனகசூரியனை சிங்களப் படைவீரர்களையும், கேரளாவைச் சேர்ந்த பணிக்கன்கள் என்ற வீரர்களையும் கொண்டு தாக்கினார். கனகசூரியன் படையில் தமிழ் பணிக்கன்கள், கொண்டைக்காரத் தமிழர்கள், ஈட்டிக்காரர்கள் மற்றும் வடக்கர் ஆகியோர் இருந்தனர். செண்பகப்பெருமாள் கனகசூரிய சிங்கையாரியனைத் தோற்கடித்தார். கனக சூரியன் கி.பி 1450 இல் இந்தியாவிற்கு தப்பி ஓடினார்.
செண்பகப்பெருமாள் ஆறாம் பராக்கிரமபாகுவால் ஆரியவேட்டையாடும் பெருமாள் என்ற பட்டம் வழங்கப்பட்டு யாழ்ப்பாண இராச்சியம் என்றழைக்கப்படும் யாழ்பாணத்தின் மன்னராக ஆக்கப்பட்டார். செண்பகப்பெருமாள் யாழ்ப்பாண இராச்சியத்தை 17 ஆண்டுகள் (1450 முதல் 1467 வரை) ஆண்டார். கோட்டேயின் ஆறாம் பராக்கிரமபாகு 1467 ஆம் ஆண்டு தனது மகள்களின் மகனான இரண்டாம் ஜெயபாகுவிற்கு கோட்டேயில் முடிசூட்டப்பட்ட பின்னர் இறந்தார். இரண்டாம் ஜெயபாகு (1467-1472) சிறிது காலம் ஆட்சி செய்தார். செண்பகப்பெருமாள் யாழ்ப்பாண இராச்சியத்திலிருந்து திரும்பி வந்து 1472 இல் தனது வளர்ப்புத் தந்தையின் பேரன் இரண்டாம் ஜெயபாகுவைக் கொன்றார். செண்பகப்பெருமாள் 1472 இல் கோட்டேயின் சிம்மாசனத்தில் ஏறினார்.
யாழ்ப்பாண இராச்சியம்
யாழ்ப்பாண இராச்சியம் (1215-1624) சோழர்களால் நடப்பட்ட ராமநாட்டின் பாண ஆட்சியாளர்களுடன் தொடர்புடைய கலிங்க ஆக்கிரமிப்பாளரான கலிங்க மாகோனால் நிறுவப்பட்டது. கங்கைப் பிள்ளை குலசேகர வாணாதிராயர் என்ற கலிங்க நாட்டின் பாணர்கள் 12 ஆம் நூற்றாண்டில் சோழர்களால் ராமநாட்டின் ஆட்சியாளர்களாக நிறுவப்பட்டன. கங்கை வாணாதிராயர் ராஜ்யம் கேரளாவில் உள்ள மாவேலிக்கரை மற்றும் காஞ்சிரப்பள்ளியை உள்ளடக்கியது, மேலும் இது கேரள சிம்ஹ வளநாடு என்று அழைக்கப்பட்டது. பிற்காலத்தில் ஏராளமான வாணாதிராயர்கள் தமிழ்நாட்டிற்கு குடிபெயர்ந்து தமிழ்நாட்டின் நாகர்களின் பிரபுத்துவம் ஆனார்கள். சேதுபதியின் முன்னோர்கள் கலிங்க வாணாதிராயர் ஆவர். கலிங்க மாகோன் மற்றும் சேதுபதிகள் இருவரும் கலிங்க வாணாதிராயர் பிரிவைச் சேர்ந்தவர்கள்
சோழர்களின் ஆட்சியின் கீழ் வாணாதிராயர்கள் தங்கள் கொடிகளில் மீன் மற்றும் புலி முத்திரையைப் பயன்படுத்தினர். ஆனால் அவர்கள் சுதந்திரம் அடைந்ததும் பாணர்களின் காளை அல்லது ஹனுமான் அடையாளத்தை தங்கள் கொடிகளில் பயன்படுத்தினார்கள். கலிங்க மாகோன் யாழ்ப்பாணத்தின் ஆரியச்சக்கரவர்த்தி வம்சத்தை நிறுவினார்.
கலிங்க மாகோன்
கலிங்க பாண வம்சத்தைச் சேர்ந்த கலிங்க மாகோன் தனது கொடூரம் மற்றும் புத்த விகாரைகளை அழித்ததற்காக அறியப்பட்டார். இலங்கையில் பொலன்னறுவை இராச்சியத்தை ஆண்ட இரண்டாம் பராக்கிரம பாண்டியனை கலிங்க மாகோன் தோற்கடித்து, அவரைக் கொல்லும் முன் அவரைக் குருடாக்கினார். இரண்டாம் பராக்கிரம பாண்டியன் சோழர்களால் தூக்கிலிடப்பட்ட மதுரையைச் சேர்ந்த முதலாம் பராக்கிரம பாண்டியனின் பேரன் ஆவார்.
இலங்கைக்கு வில்லவர்களின் வெளியேற்றம்
இரண்டாம் பராக்கிரம பாண்டியன்
பாண்டிய அரியணையை இழந்த இரண்டாம் பராக்கிரம பாண்டியன் 1212 இல் பொலன்னறுவை இராச்சியத்தின் மீது படையெடுத்து அதன் ஆட்சியைக் கைப்பற்றி அதன் ஆட்சியாளரானார். அவர் பொலன்னறுவையின் பாண்டு பராக்கிரமபாகு என்றும் அழைக்கப்பட்டார். இரண்டாம் பராக்கிரம பாண்டியன் கலிங்க மாகோனிடமிருந்து அச்சுறுத்தலை எதிர்கொண்டான், பாண்டிய வீரர்கள் தங்கள் தலையில் மண் மற்றும் கற்களை சுமந்து கொண்டு எதிரிகளின் தாக்குதலுக்கு எதிராக கோட்டைகளை கட்ட வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்டது. மன்னனைப் போலவே க்ஷத்திரிய வம்சாவளியைச் சேர்ந்த பாண்டிய வீரர்களும் பாண்டிய மன்னனால் அவமானப்படுத்தப்பட்டனர். பாண்டிய வீரர்களின் பார்வையில் எழுதப்பட்ட இக்கதை வலங்கைமலை என்ற நூலாக எழுதப்பட்டுள்ளது. பொலன்னறுவை இராச்சியத்தில் கி.பி.1213 முதல் கி.பி.1215 வரை வில்லவ நாடார் வீரர்கள் நடத்திய போராட்டங்களை இந்நூல் விவரிக்கிறது.
யாழ்பாணத்தில் பாண்டியன் மேலாதிக்கம்
1258 இல் யாழ்ப்பாண இராச்சியம் பாண்டிய இராச்சியத்தின் கீழ் கொண்டு வரப்பட்டது. பாண்டிய இராச்சியத்தின் வில்லவருடன் கலந்து ஆரிய சக்கரவர்த்தி வம்சம் வில்லவராயர் வம்சம் என்று அழைக்கப்படும் தமிழ் வம்சமாக மாறியது. ஆர்யச்சக்கரவர்த்தி வம்சம் என்று அழைக்கப்படும் வில்லவராயர் வம்சம் கி.பி 1620 வரை போர்த்துகீசியர்களின் கீழ் ஆட்சி செய்தது.
மட்டக்களப்பு மான்மியம்
மட்டக்களப்பு என்பது இலங்கையின் கிழக்குப் பகுதியில் உள்ள கண்டிய மன்னர்களால் ஆளப்பட்ட ஒரு மாகாணமாகும். மட்டக்களப்பு மான்மியம் இந்த இராச்சியத்தில் உள்ள வில்லவர் துணைக்குழுக்களான வில்லவர், பணிக்கர், நாடார்கள் மற்றும் சாணார்கள் பற்றி குறிப்பிடுகிறது
மட்டக்களப்பு மான்மியம் கண்டி மன்னர் முதலாம் விமலதர்மசூரியாவின் (1592-1604) காலத்தில் எழுதப்பட்டது. மன்னர் முதலாம் விமலதர்மசூரியர், போர்த்துகீசியரால் கத்தோலிக்க கிறித்தவ மதத்திற்கு மாறிய போதிலும், அவர் போர்த்துகீசிய ஆதிக்கத்தை எதிர்த்தார். கண்டி மன்னர் கலிங்க மற்றும் வில்லவர் குலங்களின் கலவையான கலிங்கவில்லவ குலத்தைச் சேர்ந்தவர்.
கலிங்கவில்லவ தனஞ்செறி படையாண்ட வரசர்கள் (மட்டக்களப்பு மான்மியம்).
முற்குகர்
முற்குஹர் என்ற முக்குலத்தோர் என்பவர்கள் கங்கை நதிக்கரையில் இருந்து இடம்பெயர்ந்த புராண குகன் குலத்தின் வடக்கு நாகர்கள் ஆவர். முற்குஹர் சிங்கர், வங்கர் மற்றும் கலிங்கர் ஆகிய மூன்று குஹன் குலங்களிலிருந்து வந்தவர்கள். முக்குலத்தோர் என்ற முற்குஹர் கலிங்கன்-சிங்களப் பிரபுத்துவத்தின் மூதாதையர்களாவர். மட்டக்களப்பு மான்மியத்தின் படி தமிழ் மறவர் மற்றும் முக்குவர் ஆகியோர்களும் இலங்கையின் முக்குலத்தோர் என்ற முற்குஹரிடமிருந்து வந்தவர்கள்.
முற்குஹர் பரம்பரையின் கலிங்க மன்னர்கள் சேர பாண்டிய வம்சத்தின் வில்லவருடன் கலந்தனர். அவர்கள் கலிங்க வில்லவர் என்று அழைக்கப்பட்டனர். பணிக்கர் அல்லது பணிக்கநாடான் வில்லவர் ராஜ்ஜியங்களில் போர் வீடுகளை அதாவது படை வீடுகளை பராமரித்த தற்காப்பு கலை பயிற்சியாளர்களாவர். தமிழ் பணிக்கர் அல்லது பணிக்கனார் குலம் கலிங்கன் பிரபுத்துவத்திற்கு அடுத்த படிநிலையில் இருந்தது.
முற்குஹரின் ஏழு குலங்கள் (கண்டி இராச்சியத்தின் கலிங்க பிரபுத்துவம்)
1) கலிங்கப் அரச வம்சத்துடன் கலந்த தமிழ் வில்லவர் கலிங்க வில்லவன் என்று அழைக்கப்பட்டனர்.
2)பணிக்கர் (வில்லவர் துணைக்குழு) பணிக்கனார் குலம் என அழைக்கப்படும் இராணுவத் தளபதிகளாக பணியாற்றினார்.
3) கலிங்க (தனஞ்சயன் வம்சம்) பாண வம்சம்
4)மாளவன் (மாளவ ராஜ்ஜியம் யாதவ அரசர்களால் ஆளப்பட்டது. வரலாற்று மால்வா பிராந்தியம் மேற்கு மத்திய பிரதேச மற்றும் தென்கிழக்கு ராஜஸ்தானின் சில பகுதிகளை உள்ளடக்கியது)
5)சங்கு பயத்தன கச்சிலாக்குடி (இலங்கையின் மேற்கு கடற்கரை முற்குகர்) நாக குலங்கள்
6)குஹன் (சரயு உத்தரப்பிரதேச நதிக்கரையில் இருந்து வந்த குஹனின் வழித்தோன்றல்கள்) நாக குலங்கள்
7)கண்டன் தண்டவானமுண்டன் (கண்ட கோபாலன், பாண ராஜ்ஜியத்தின் பாணர்கள், ஆந்திராவில் வில்லவரின் வடக்கு உறவினர்கள்). பாண வம்சம்
முக்குகர் வன்னிமை
சீர்தங்கு வில்லவரும் பணிக்கனாரும் சிறந்த சட்டிலான் தனஞ்சயன்றான் கார்தங்கு மாளவன் சங்குபயத்தன கச்சிலாகுடி முற்குகரினமேழேகான் வார்தங்கு குகன் வாளரசகண்டன் வளர்மாசுகரத்தவன் போர்வீர கண்டன்பார்தங்கு தண்டவாணமுண்டன் பழமைசெறி
(மட்டக்களப்பு மான்மியம்)
இலங்கைக்கு வில்லவர்களின் வெளியேற்றம்
பணிக்கர்
பணிக்கர் தமிழ் வில்லவரின் துணைக்குழு பிரபுக்கள், கேரளாவில் இருந்து புலம் பெயர்ந்தவர்கள் கண்டி மன்னர்களுக்கு அடுத்த இடத்தைப் பிடித்தனர். தற்காப்புக் கலைப் பயிற்றுவிப்பாளர்களாகவும், யானைகளைப் போருக்குப் பயிற்றுவிப்பவர்களாகவும் பணிக்கர்களே இருந்தனர்.
பணிக்கண் குலத்தோர்க்கு உற்றபுகழ் மேவ உங்களுக்கே முன்னீடு ஈந்தேனிலங்கை எங்குமுயர்ந்தோங்க ஆய்ந்து பணி செய்கென் றகல மன்னனப் பொழுது பதினெண் வரிசை யொடு பத்தும் பதியுடனேமதி வெண்ணொளி பரப்ப மாயோன் மதமோங்க கண்டோர் களிகூரக் காசினியோர் கொண்டாட என்றும் பாசிதமாயிப்பதியைப் பெற்றததினால் ஆவினங்கள் வாழ அறமுயர்ந்து சாவி எழப்பாவாணர் பாடப் பல்லுயிரெல்லாம் வாழ்க மாதத்தில் மூன்று மழை மட்டுநகர் பெய்துவர என்றார் பணிக்கர் குலத்ததிப னேந்தலிடம் கண்டறிந்து மாயவன்றன் கருணைதனை யுண்மையென்று விமலதரு மனென்னும் வேந்தனக மகிழ்ந்து கமலவிழிக்கண்ணன் கருணை தங்கு மிப்பதிக்கு வேண்டும் வயல் நிலமும் வெள்ளிக் களஞ்சியமும் தூண்டு திகிரிதந்தம் சோதியெழயீந்த மன்னன் கண்டி நகர் சென்றான்
(மட்டக்களப்பு மான்மியம்)
வில்லவர்கள் அரச கலிங்கன் சாதி மற்றும் கலிங்கன் உயர்குடியினருடன் கலந்திருந்தாலும், பணிக்கர்கள் மட்டக்களப்பு இராச்சியத்தின் தற்காப்பு பிரபுக்களாக இருந்தனர்.
பணிக்கர்களின் சிறப்புரிமைகள்
எதிர்நின்ற பணிக்கர் குலம் இவ்வரிசை செய்யென்றுமிடது வலமாக வரவும் எஞ்ஞான்று காலமும் உழவுதொழில் புரியவும் நல்தானமீந்து வரவும் இன்பமுறுமிருது வதுவை கொண்டாட்டமுயரவுமி ன்றென்று மேற்றுவரவும்
பதினேழு அடிமை குலங்கள் கலிங்க படையாட்சி, பணிக்கனார் மற்றும் உலகிபோடி (முற்குகர்) ஆகியோருக்கு சேவை செய்தனர்.
காலங்ககுல படையாட்சிகுலம், பணிக்கனார் குலம்,உலகிப்போடி குலம் இவர்களுக்கே இந்தச் சிறைகள் ஊழியஞ் செய்வதேயொழிய மற்றவர்களுக்குச் செய்யக்கூடாதென்று பூபாலவன்னிமை மலையமான் தீர்த்தபடி பதினேழு சிறைகளுக்கும் கட்டளை பண்ணியது.
(மட்டக்களப்பு மான்மியம்)
ஏழு நாடார் குடும்பங்களின் இடம்பெயர்வு (கி.பி. 1580) யாழ்ப்பாணத்திலிருந்து மட்டக்களப்புக்கு
மட்டக்களப்பு மான்மியம் ஏழு நாடார் குடும்பங்களையும் அவர்களின் உதவியாளர்களான நம்பிகள் மற்றும் கோவியர் ஆகியோர் கந்தப்பர் மற்றும் அவரது குடும்பத்தினரின் தலைமையில் யாழ்பாணத்திலிருந்து மட்டக்களப்புக்கு குடிபெயர்ந்ததையும் குறிப்பிடுகிறது. இவ்வாறு ஏழு கண்ணகி சிலைகளை ஏந்திய ஏழு நாடார் குடும்பங்கள் மட்டக்களப்பு அருகே மண்முனையை வந்தடைந்தன. நம்பிகளின் மூன்று குடும்பங்களும், கோவில் வேலைக்காக ஏழு கோவியர் குடும்பங்களும், ஏழு நாடார் குடும்பங்களுடன் சென்றனர். மன்னர் விமலதர்மசூரியன் அவர்களை போர்த்துகீசிய உளவாளிகள் என்று சந்தேகித்து, கந்தப்பரையும் அவரது சகோதரியையும் நீரில் மூழ்கடித்து கொலை செய்வித்தார். இருப்பினும், மன்னர் விமலதர்ம சூரியன், கந்தப்பர் மகள் சங்குமுத்துவைக் காப்பாற்றி, அரச குடும்பத்தைச் சேர்ந்த கலிங்க வில்லவனுக்கு திருமணம் செய்து வைக்க உத்தரவிட்டார்.
யாழ்ப்பாணத்திலிருந்து மட்டக்களப்புக்கு நாடார் குடியேற்றம்
(கிபி1736 இல் எழுதப்பட்ட மட்டக்களப்பு மான்மியத்தில் கூறப்பட்ட படி )
கி.பி 1578 இல் போர்த்துகீசியர்கள் மட்டக்களப்பைக் கைப்பற்றி அங்கு கோட்டையைக் கட்டத் தொடங்கினர். மட்டக்களப்பில் காலிங்கரும் வங்கரும் பிரபுக்களாக ஆக்கப்பட்டனர்.
நாலாயிரத்து அறுநூற்று எண்பதாம் வருஷம்(1578 AD) போத்துக்கீசர் மட்டக்களப்பை ஆதீனப்படுத்தி கோட்டை கட்டக்கோலினர். மட்டக்களப்பில் கலிங்கர் வங்கர் குலத்தவர்களுக்கு நிலைமை என உத்தியோகம் வகுத்து அரசாண்டனர்.
(மட்டக்களப்பு மான்மியம்)
மட்டக்களப்பு போர்ச்சுகீசியரின் ஆட்சி
கிபி 1578-1596 க்கு இடையில்.
போர்த்துகீசியர் மட்டக்களப்பை 18 ஆண்டுகள் ஆட்சி செய்தபோது, தங்கள் கோட்டையைக் கட்டுவதற்கு கற்கள் பற்றாக்குறையாக இருந்ததால், அவர்கள் காளிசேனனின் கோட்டைக்கு அருகிலுள்ள வயலில் இருந்து கற்களைக் கொண்டு வந்தனர். ஆனால் அந்த கற்களை கடல் வழியாக கொண்டு செல்வது கடினமாக இருந்ததால் மண்முனை மற்றும் போர்முனையில் மேட்டு நிலங்களை தோண்டினர். படகுகள் மூலம் கற்களை தங்கள் கோட்டைக்கு கொண்டு வந்தனர். கி.பி 1620 இல் போர்த்துகீசியர்கள் புலிய மாறனின் கோட்டையை முற்றுகையிட்டனர்.
போர்த்துக்கீசியர் மட்டக்களப்பை பதினெட்டு வருஷம் ஆளும்போது கோட்டைகட்டக் கல்லுக் குறைவாய் இருந்தபடியால் காளிசேனனுடைய கோட்டைக்கருகாயிருந்த களப்பினில் கல்லிருக்க அதிலிருந்து சமுத்திரவழியாய்க் கல்லெடுத்துக் கோட்டைத்தானத்தில் கொண்டுபோய்ச் செல்ல வருத்தமாயிருந்தபடியால் மண்முனையிலும், போரமுனையிலுமிருந்த மேட்டை வெட்டிக் களப்பிலிறக்கி ஓடங்கள் விட்டுக் கல்லெடுத்து கலிபிறந்து நாலாயிரத்தெழுனூற்றி ருபத்திரண்டாம் வருஷம் (+1620) போர்த்துக்கீசர் புலியமாறனுடைய கோட்டை முற்றுவித்தனர்.
(மட்டக்களப்பு மான்மியம்)
இலங்கைக்கு வில்லவர்களின் வெளியேற்றம்
கண்டி
கண்டியை அரசர் முதலாம் விமலதர்மசூரிய ஆட்சி செய்தார், அவர் ஒரு கிறிஸ்தவராக மாறியவர், ஆனால் அவர் போர்த்துகீசியரின் ஆதிக்கத்தை எதிர்த்தார். அவரது ராணி டோனா கேத்தரினா போர்த்துகீசியர்களால் கிறிஸ்தவ மதத்திற்கு மாற்றப்பட்ட மற்றொருவர். போர்த்துகீசியர்கள் மட்டக்களப்பு என்ற இடத்தில் கோட்டையைக் கட்டி அதைத் தலைநகராகக் கொண்டிருந்தனர். பின்னர் அவர்கள் கிறிஸ்தவத்தை வளர்க்கத் தொடங்கினர்.
அந்தக் காலத்திலே மத்தியநகரை அரசுபுரிவது விமலதர்மன். போர்த்துக்கீசரும் விமலதருமனை எதிர்த்துச் சித்திபெறாமையால் போர்த்துக்கீசர் மணற்றிடர்ப் பண்ணையில் பெரிய கோட்டைகட்டி இராசதானமாக்கி மண்ணாறு, திரிகோணைப்பதி, முள்ளுத்தீவு, காளி தேசம், மட்டக்களப்பு இவைகளை ஆதினமாக்கிப் போர்த்துக்காலிலிருந்து கிறீஸ்த மதவாசிகள் அநேகரை வரவழைத்துப் பண்ணையிலுங் காளியிலும் கிறீஸ்த மதத்தை வளர்ச்சியுறச் செய்து அந்நரகத்துப் பிரபுக்களை அச்சமயவாசிகளாக்கிப் பண்ணைப்பதியை அறுபத்துநான்காகப் பிரித்துக் கிராமமாக்கிக் கிறீஸ்த மதவாசிகளுக்கு இராசதொரென்னும் உத்தியோகத்தை நிருபித்துக் கிறீஸ்துமத ஆலயங்கள் அறுபத்து நான்கு கிராமங்களிலும் வகுத்துப் புத்தாலயங்கள் தேவாலயங்களையிடிப்பித்து அரசுபுரியும்போது மத்திய பகுதியை அரசுபுரியும் விமலதருமனுக்கு மட்டக்களப்பிலுள்ள நிதியதிபர்கள் மட்டக்களப்பிலும் கிறீஸ்துமதத்தைப் பரப்பியதையும் அறிவித்தனர்.(மட்டக்களப்பு மான்மியம்)
மலாயாவிலிருந்து வந்த வீரர்களின் உதவியுடன் போர்த்துகீசியர்களை மட்டக்களப்பில் இருந்து அகற்றுவதில் மன்னர் விமலதர்மசூரிய வெற்றி பெற்றார்
அதை அறிந்த விமலதருமன் மலாயவீரர்களை அழைத்து மட்டக்களப்பால் போர்த்துக்கீசரை அகற்றிவிட்டுக் காவல் வைத்து மத்திய நகரத்தின் கீழ் மட்டக்களப்பையிருத்தினன்.
(மட்டக்களப்பு மான்மியம்)
யாழ்பாணத்தில் நாடார்கள்
யாழ்ப்பாணம் நாடு போர்த்துகீசியர்களால் அழிக்கப்பட்டது, அங்கு நாடார் மற்றும் நம்பிகள் பூர்வீகமாக இருந்தனர். யாழ்ப்பாணத்தின் தலைநகரான நல்லூர் உட்பட அனைத்து இந்து கோவில்களையும் போர்த்துகீசியர்கள் இடித்துத் தள்ளினார்கள்.
ஒத்துகுடா கந்தப்பர் நாடார்களின் தலைவர்
மன்னன் விமலதர்மசூரிய மன்னன் போர்த்துகீசியர்களை மட்டக்களப்பில் இருந்து விரட்டி கண்டியின் கட்டுப்பாட்டின் கீழ் கொண்டு வந்ததைக் கேள்விப்பட்ட நாடார்களும் அவர்களது ஊழியர்களான நம்பிகளும் மட்டக்களப்புக்கு குடிபெயர முடிவு செய்தனர். நாடார் மற்றும் நம்பிகள் தங்களுக்கும் தங்கள் குலதெய்வமான கண்ணகி சிலைகளுக்கும் துணையாக வரும்படி ஒத்துகுடா கந்தப்பரை வேண்டினர்.
இந்தச் சம்பவங்களை அறிந்த நாடாரும் நம்பிகளும் ஒத்துக்குடா யாழ்ப்பாணத்தில் இருந்த கந்தப்பரிடம் எங்களையும், எங்கள் கண்ணகை அம்மன் விக்கிரகங்களையும் மட்டக்களப்பில் கொண்டு குடியிருக்கும்படி வேண்டினர்.
(மட்டக்களப்பு மான்மியம்)
ஏழு கண்ணகி சிலைகளுடன் நாடார் குடியேற்றம்
தமிழ் மதம் அழிந்து கிறித்துவத்தின் வளர்ச்சியால் மனவேதனை அடைந்த கந்தப்பர், ஏழு நாடார் குடும்பங்கள் மற்றும் ஏழு கண்ணகி சிலைகள், கோவில் பணியாளர்களாக இருந்த ஏழு கோவியர் குடும்பங்கள், மூன்று நம்பி குடும்பங்கள் மற்றும் நம்பிகளின் தெய்வமான வைரவர் ஆகியோருடன் தனது வாலிப மகளுடன் இடம்பெயர ஒப்புக்கொண்டார்.
கந்தப்பரும் ஆலோசனை செய்து இனி இந்த நகரம் தமிழ்விலகிக் கிறிஸ்தவமே பெருகிவருமென்று நினைந்து தனது மனைவியிறந்தபடியால் புத்திரி பக்குவவதியாயிருந்தபடியாலும் ஏழுநாடார்க் குடும்பங்களையும் ஏழு கண்ணகை அம்மன் விக்கிரகங்களையும் ஏழு ஆலய ஊழியக் கோவியக் குடும்பங்களையும் மூன்று நம்பிக் குடும்பங்களையும் அவர்கள் வயிரவ விக்கிரகங்களையும் தயார் செய்து (மட்டக்களப்பு மான்மியம்)
கந்தப்பர் தனது இரு சகோதரிகளான மயிலியார், செம்பியர் புத்திரி மற்றும் மகள் ஆகியோருடன் படகில் ஏறி கலிங்க குலத்தைச் சேர்ந்த மட்டக்களப்பு மண் முனையை அடைந்தார். கந்தப்பர் ஒரு கிராமத்தை உருவாக்கினார், அங்கு அவர் ஏழு கண்ணகி சிலைகளை பிரதிஷ்டை செய்தார், மேலும் ஏழு நாடார்களை அர்ச்சகர்களாக ஏற்பாடு செய்தார், மேலும் கோவியர்களை கோவிலுக்கும் தனக்கும் சேவை செய்ய வைத்தார். அங்கே ஒரு அரண்மனையைக் கட்டினார்.
தனது சகோதரி மயிலியர், செம்பியார் புத்திரி மூவருடன் ஒரு சிறு படகிலேறி மட்டக்களப்பு மண்முனையிலிறங்கி காலிங்க குலத்து மண்முனைக்கடுக்க ஒரு கிராமமியற்றி ஏழு கண்ணகை அம்மன் விக்கிரகத்தையுமிருத்திப் பூசை புரிந்து வரும்படி ஏழு நாடாரையும் திட்டஞ் செய்து கோவியரைக் கண்ணகை அம்மனுக்கு தனக்கும் ஊழியஞ் செய்யும்படி செய்து ஒரு இடத்தில் மாளிகை இயற்றி இருக்க
(மட்டக்களப்பு மான்மியம்)
வில்லவர் இலங்கைக்கு வெளியேற்றம்
அரசர் விமலதர்மசூரியனிடம் புகார் அளித்த அதிகாரி
மன்னன் விமலதர்மசூரியனிடம், கந்தப்பர் தன் மகள், தன் சகோதரிகள் இருவருடன் மட்டக்களப்புக்கு வந்து ஏழு கண்ணகி சிலைகளுக்கு ஏழு ஊர்கள் அமைத்திருப்பதாக அரச அதிகாரி ஒருவர் புகார் செய்தார். கந்தப்பர் போர்த்துகீசியர்களின் உளவாளியாகத் தோன்றியதாக விமலதர்மசூரியனுக்கு எழுதிய கடிதத்தில் அந்த அதிகாரி குற்றம் சாட்டினார்.
மட்டக்களப்புத் திக்கதிபனொருவன் மத்திய பகுதியை அரசுபுரியும் விமலதருமனுக்கு ஒத்துக்குடாவில் இருந்து ஒரு புத்திரியும், உடன் பிறந்தாளிருவரும் ஏழு கண்ணகை அம்மன் விக்கிரகங்களையும் ஏழு கிராமமியற்றி அதிலிருத்தி ஏழு நாடார் குடும்பங்கள் பூசைபுரிந்து வருகிறதென்றும் அவர் எங்கள் உத்தரவில்லாமல் குடிபதிந்திருக்கிறாரென்றும் போர்த்துக்கீசருக்கு வேவுகாரன் போல் இருக்குமென்றும் திருமுகம் வரைந்து அனுப்பிவிட்டனன்.
(மட்டக்களப்பு மான்மியம்)
மன்னன் விமலதர்மசூரியா கந்தப்பரை தூக்கிலிட உத்தரவிட்டார்
அரசன் விமலதர்மசூரியன் கடிதத்தைப் படித்துவிட்டு, கந்தப்பனையும் அவருடைய இரண்டு சகோதரிகளையும் வயலில் மூழ்கடித்துவிடவும், கலிங்க மன்னன் குலத்தைச் சேர்ந்த ஒருவனுக்குக் கந்தப்பர் மகளைத் திருமணம் செய்துவைக்குமாறும் கட்டளையிட்டான். ஏழு கண்ணகி சிலைகளில் ஒன்றை அதே கிராமத்திலும், மற்றவை ஆறு கிராமங்களிலும் பிரதிஷ்டை செய்ய வேண்டும் என்றும் உத்தரவிட்டார். நாடார்களே அர்ச்சகர்களாகவும், கோவியர்கள் கோவில் பணியாளர்களாகவும் இருக்க வேண்டும் என்றும் தீர்ப்பளித்தார். இந்த உத்தரவுகளுடன் மன்னர் விமலதர்மசூரிய அதிகாரிக்கு ஒரு கடிதம் அனுப்பினார்.
விமலதருமன் அத்திருமுகத்தை வாசித்து எங்களுத்தரவில்லாமல் வந்தேறிய கந்தப்பனையும் அவன் சகோதரியிருவரையும் களப்பில் தாட்டுக்கொல்லவும்;. அவன் புத்திரியைக் காலிங்க குலத்தவனொருவனுக்கு மணஞ்செய்து வைக்கவும். ஏழு கண்ணகை அம்மன் விக்கிரகங்களை மட்டக்களப்புப் பிரதான ஆறு ஊரிலிருத்தவும், இந்த இடத்தில் ஒரு விக்கிரகம் இருக்கவும், நாடாரே பூசகராக இருக்கவும், கோவியரே ஆலய ஊழியராயிருக்கவும் ஒரு திருமுகத்தில் வரைந்து விமலதருமன் அனுப்பிவிட்டான். (மட்டக்களப்பு மான்மியம்)
மரணதண்டனை
தளபதியான படையாட்சி திக்கரன், (படையாட்சிகள் கலிங்க குலத்தைச் சேர்ந்தவர்கள்) கந்தப்பரையும் அவரது சகோதரிகள் இருவரையும் ஆற்றில் இறக்கி அன்றிரவில் மூழ்கடித்தார். அவர்கள் இறந்தவுடன் கோவியரின் உதவியுடன் அடக்கம் செய்தார். கந்தப்பர் மகள் சங்குமுத்துவை அரச குடும்பத்தைச் சேர்ந்த கலிங்க குல வில்லவனை கொண்டு மணம் செய்விக்கப்பட்டது. (இதுவும் வில்லவர்கள்-நாடார்கள் ஆளும் கலிங்க குலத்துடன் கலந்திருப்பதைக் குறிக்கிறது)
அதை அறிந்த படையாட்சி குலத்துத் திக்கரன் கந்தப்பரையும் ஆற்றில் தாழ்த்திச் சகோதரியிருவரோடு கங்குல் காலத்தில் மூவரையும் தாழ்த்துப் பிரேதமானவுடன் எடுத்துக் கோவியர்களைக் கொண்டு அடக்கஞ் செய்து கந்தர்ப்பர் புத்திரி சங்கு முத்தைக் காலிங்ககுல வில்லவனுக்கு மணஞ் செய்வித்துப் பின்பு (மட்டக்களப்பு மான்மியம்)
மட்டக்களப்பு பிரதேசத்தின் ஆறு கிராமங்களில் 6 கண்ணகி சிலை பிரதிஷ்டை செய்யப்பட்ட நிலையில் மண்முனையில் ஒரு கண்ணகி சிலை பிரதிஷ்டை செய்யப்பட்டது. மேலும் நாடார்கள் அர்ச்சகராகவும், கோவியர் கோவில் பணியாளர்களாகவும் இருக்க வேண்டும் என்பது மன்னன் விமலதர்மசூரியனால் உறுதி செய்யப்பட்டது.
ஆறு கண்ணகை அம்மன் விக்கிரகத்தை மட்டக்களப்பு ஆறு ஊரிலுமிருத்தி ஒரு விக்கிரகத்தை இருந்த இடத்திலுமிருத்தி நாடாரே பூசகராகவும் கோவியரே ஊழியராகவும் திட்டஞ் செய்து வைத்தனர்.
(மட்டக்களப்பு மான்மியம்)
நானூறு ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் நாடார்களால் சுமந்து செல்லப்பட்ட ஏழு கண்ணகி சிலைகளைப் பயன்படுத்திக் கட்டப்பட்ட கண்ணகி கோவில்கள் இன்றும் நிலைத்து நிற்கின்றன. இந்த ஆலயங்கள் மட்டக்களப்பு வாவியில் ஆரையம்பதிக்கும் மகிழூருக்கும் இடையில் இருப்பதாக நம்பப்படுகிறது.
வில்லவர் இலங்கைக்கு வெளியேற்றம்
சாண்டார், சான்றார் மற்றும் சாணார்
இலங்கையில் சாண்டார்கள் தென்னைப் பண்ணையின் உரிமையாளர்களாக இருந்தனர், அவர்கள் தென்னை மரங்களை பயிரிட்டு எண்ணெய் எடுப்பவர்கள். ஸ்ரீலங்காவில் வில்லவரும் பணிக்கர்களும் அரசராகலாம். கண்டி கலிங்க வில்லவன் வம்சத்துடன் நாடார்களுக்கு திருமண உறவு இருந்திருக்கலாம். யானைகளைப் பயிற்றுவித்து கோட்டை வாசலைக் காத்த சான்றாரை விட எண்ணெய் தயாரித்த சாண்டார் உயர்ந்த அந்தஸ்தில் இருந்தார். சாணார்கள் யாழ் பானத்தில் தென்னந்தோப்புகளை வைத்திருந்தனர், ஆனால் கண்டியில் சாணர்கள் கலிங்க வேளாளர்களின் 18 அடிமை சாதிகளில் இருந்தனர்
சாண்டார்
சாண்டார் பனைமரம் ஏறுபவர்கள், அவர்கள் முன்பு கள் மற்றும் வெல்லம் தயாரித்தனர். .ஆனால் பின்னர் அவர்கள் எண்ணெய் எடுக்கும் தொழிலில் ஈடுபட்டனர். சாண்டார்கள் யாழ்பாணத்தில் தென்னந்தோப்புகளை வைத்திருந்தனர்.
இலங்கை சான்றார்கள்
1) கோட்டை சான்றார் கோட்டைகளை காத்தவர்கள்.
2) யானைக்கரை சான்றார் யானைகளைக் கையாள்பவர்கள்.
3) கயிற்று சான்றார் கயிறு தயாரிப்பாளர்கள்.
சாணார்
யாழ்ப்பாணம் மற்றும் வடக்கு பிரதேசங்களில் உள்ள சாணார்கள் கள்ளிறக்குபவர்களாக இருந்தனர். அவர்கள் யாழ்ப்பாணத்தில் நிலம் மற்றும் பனை மரங்களை வைத்திருந்தனர். யாழ்ப்பாண வைபவ மாலை அவர்கள் மரத்தில் ஏற இன ரீதியாக வேறுபட்ட நளவர்/நம்பிகளை பயன்படுத்தியதாக குறிப்பிடுகிறது. பதினெட்டாம் நூற்றாண்டில் சாணார்கள் பெரும்பாலான நிலங்களை இழந்தனர். நம்பிகள் சாணார்களிடம் இருந்து சுதந்திரமாக வேலை செய்ய ஆரம்பித்தனர். பல சாணார்கள் மீன்பிடித்தலை தொழிலாக ஏற்றுக்கொண்டனர்.
மட்டக்களப்பு என்ற இடத்தில் வெள்ளாளர்களின் பனை தோப்புகளில் பணிபுரிந்த சாணார்கள், வெள்ளாளர்களின் பதினெட்டு அடிமை சாதிகளில் (சிறைகுடிகள்) ஒருவரான பனைமரம் ஏறுபவர்கள் என மட்டக்களப்பு மான்மியத்தில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. மட்டக்களப்பு மான்மியம், சாணர்கள் உட்பட இந்தப் பதினெட்டு சூத்திர சாதிகளின் தலைவர்களாக இருந்த வெள்ளாளர்களை சூத்திரர்கள் என்று குறிப்பிடுகிறது
சாணார் தேங்குப்பாளை குருத்துவெட்டல்
(மட்டக்களப்பு மான்மியம்).
கலிங்க வேளாளர்
கலிங்க நாட்டைச் சேர்ந்த வேளாளர் (கலிங்க வெள்ளாளர்) அனைத்து சூத்திரர்களுக்கும் தலைவர்கள் ஆவர்.
மனுகுலத்தவருக்கு அறிவூட்டாதவர். ஈயார், சீவகாருண்யமில்லாதவர். இவர்களிடத்திலே அமிர்தம் போன்ற பிரசாத முட்டியை வாங்கி அருந்தினால் தருமதோஷம் வருமென்று சூத்திரர் சாதிகளான வெள்ளாளர் முதலான பதினெட்டுச் சிறைகளும் அரசனிடம் விண்ணப்பஞ்செய்ய அரசனும் மெய்யென்று மனமகிழ்ச்சி கொண்டு சூத்திரர்சாதிகளை நோக்கி உங்களுக்கு யார் பங்கிட வேண்டுமென்று வினவ….முற்காலத்தில் சேரன், சோழன், பாண்டியன் இவர்களைப் பிள்ளைக்குலமென்றும், நாயர்குலமென்றும், காராளர் வம்மிசமென்றும் விருதுகொடுத்து வந்தவர்கள்.பூபால கோத்திரமென்பது கலிங்க வெள்ளாளர். பூவசியன் என்பது வணிகன். புன்னாலை என்பது பணிக்கன்
(மட்டக்களப்பு மான்மியம்).
வில்லவர் இலங்கைக்கு வெளியேற்றம்
நம்பிகள்
நம்பிகள் பாரம்பரியமாக சாண்டார் மற்றும் சாணார்களுக்காக பனை ஏறுபவர்களாக பணிபுரிந்தனர். 1500 ஆம் ஆண்டில் எழுதப்பட்ட யாழ்பாண வைபவ மாலையில் நம்பிகள் உண்மையில் தென்னிந்தியாவிலிருந்து வந்ததாகக் கூறுகிறது. டச்சு காலத்தில் கி.பி 1736 இல் எழுதப்பட்ட யாழ்பாண வைபவ மாலை, தென்னிந்தியாவில் இருந்து, கத்திக்கார நம்பிகள் என்று அழைக்கப்படும் அவர்களின் பாதுகாவலர்களுடன் இலங்கையில் யாழ்ப்பாணத்திற்கு பயணம் செய்த 49 வன்னியர்களின் கதையை விவரிக்கிறது. .
நெடுந்தீவு அருகே கப்பல்கள் மூழ்கியதில் பெரும்பாலான வன்னியர்கள் நீரில் மூழ்கி இறந்தனர். எனினும் கரைப்பிட்டி வன்னியன் தனது மனைவி மற்றும் அறுபது மெய்ப்பாதுகாவலர்களுடன் யாழ்ப்பாணத்தை அடைந்து கந்தரோடையில் வீடுகளை கட்டினார். மெய்ப்பாதுகாவலர்களின் தலைவரான தலைநம்பியின் மகள் கரைப்பிட்டி வன்னியனால் வன்புணர்வு செய்யப்பட்டாள். இச்சம்பவம் அவளது தந்தைக்கு தெரிய வந்ததும், கோவிலில் வழிபாடு செய்து கொண்டிருந்த கரைப்பிட்டி வன்னியனை கொலை செய்துள்ளார். கரைப்பிட்டி வன்னியனின் மனைவி அம்மைச்சி வயல்வெளிக்கு ஓடிச்சென்று தற்கொலை செய்துகொண்டார்.
நம்பிகளின் தலைவனுக்கு அரசன் மரண தண்டனை விதித்தான். வன்னியன் கொண்டு வந்த செல்வம் சங்கிலி I (1561-1591) மன்னனால் பறிமுதல் செய்யப்பட்டது, வாழ்வாதாரத்தை இழந்த மற்ற நம்பிகள் சாணாரகுப்பத்தைச் சேர்ந்த சாணார்களின் வேலையாட்களாக ஆனார்கள். அவர்கள் பனைமரம் ஏறுவதைக் கற்றுக்கொண்டனர், அது பின்னர் அவர்களின் தொழிலாக மாறியது. யாழ்பாண வைபவ மாலையில் கூறப்பட்டுள்ளபடி, நளவர்கள் நாடார் இனத்துடன் தொடர்புடையவர்கள் அல்ல, ஆனால் கத்திக்கார நம்பிகள், கள்ளர்கள் எனப்படும் தமிழ்நாட்டின் முற்றிலும் வேறுபட்ட களப்பிரர் குலத்தைச் சேர்ந்தவர்கள். இங்கு குறிப்பிடப்பட்டுள்ள வன்னியர்கள் வில்லவர் இனத்தைச் சேர்ந்த பாண்டிய வன்னியர்களாக இருக்கலாம்.
கரைப்பிட்டி வன்னியன் கீழ் அறுபது கத்திக்கார நம்பிகள் சேவகராயிருந்தார்கள். அந்த நம்பிகளுள் தலைநம்பியின் மகளைக் கரைப்பிட்டி வன்னியன் கறபழித்தான். அதை அவள் தகப்பன் அறிந்து மறுநாள் அவ்வன்னியன் தேவ வழிபாடு செய்து கொண்டிருக்கையில் அவனைக் கோலை செய்தான். அவன் கொலையுண்ண அவன் மனைவி அம்மைச்சி நாச்சியார் வயல் வெளியிலோடித் தான் எங்கே போகலாமென்றறியாமல் தற்கொலை செய்திறந்தாள். நம்பித் தலைவனும் இராச விசாரணைக்குள்ளாகிக் கொலையுண்டான். வன்னியர் கையிலிருந்த திரவியம் சங்கிலி இராசனுக்காயிற்று. மற்ற நம்பிகள் சீவனத்துக்கு வழியில்லாததனாலே சாணாராக்குப்பம் என்னும் அயற்கிராமத்திருந்த சாணாருக்குப் பணிவிடைக்காரர்களாகிப் பனையேறுந் தொழில் பயின்று , பின்பு அத்தொழிலைத் தங்கள் சொந்தமாக்கிக் கோண்டார்கள். நளவர்அந்த நம்பிகள் தங்கள் குலத்தை விட்டு நழுவினதால் அவர்கள் பெயர் நளுவரென்றாய், இக்காலம் நளவரென்றாயிற்று. (யாழ்ப்பாண வைபவமாலை)
முதலியார் இராசநாயகம் எழுதிய யாழ்ப்பாண சரித்திரம் (1935) நளவர் சிங்களவர்கள் எனக் கூறியது.
நளவரும் சிங்கள மரமேறிகளே. சிங்கள மரமேறிகள் காலில் தளை போடாது மரங்களில் ஏறிப் பின் இறங்கும்யோது நழுவி வருகின்றபடியால், நழுவர் எனப்பட்டு அப்பதம் நழவராய் நளவராயிற்று. (யாழ்ப்பாண சரித்திரம்)
நழவர்- நளவர்
சாணர்களின் வேலைக்காரர்கள். நளவர் நாடாள்வரின் மாறுபாடாக இருக்கலாம். பிற்காலத்தில் அவர்கள் தொடர்பில்லாத பல்வேறு குலங்களுடன் கலந்தனர்.
நளவர் குலங்கள்
1) நம்பிகள்- கத்திக்கார நம்பிகள்.
தமிழ்நாட்டிலிருந்து குடியேறிய களப்பிர இனத்தைச் சேர்ந்தவர்கள்.
2) பண்டாரி
கொங்கன் கடற்கரையில் உள்ள பானா நாட்டிலிருந்து கள்ளிறக்குயவர்கள். அவர்கள் பாண இனத்தைச் சேர்ந்தவர்கள்.
3)சேவகர்-போர் வீரர்கள்
4)பஞ்சமர்
5)கோட்டைவாயில் நளவர்
வில்லவர் இலங்கைக்கு வெளியேற்றம்
வில்லவர் – இலங்கையில் நாடார் ஆதிக்க வரிசை
1) வில்லவர்
2) பணிக்கர்
3) நாடார்
4) சாண்டார்
5) சான்றார்
6) சாணார்
இந்தியாவுடன் ஒப்பீடு
வில்லவர்-மீனவர் அரசுகள்
தமிழ்நாட்டில் சான்றாரும் நாடாள்வாரும்ம் ஆட்சியாளர்களாக இருந்தபோது வில்லவர்கள் படைவீரர்களாக இருந்தனர். நாடாள்வார் அல்லது நாடார் நிலப்பிரபுக்கள். பணிக்கர் போர் பிரபுக்கள் ஆவர். வில்லவர், மலையர், வானவர், மீனவர் போன்ற வில்லவர் குலங்களின் இணைப்பு நாடாள்வார் அல்லது நாடார் குலங்களை உருவாக்கியது. மீனவர்கள் கர்நாடகா மற்றும் ஆந்திராவின் பாண சாம்ராஜ்யங்களில் வில்லவர்களுடன் இணைந்துள்ளனர்.
கர்நாடகாவின் பாண பாண்டிய ராஜ்ஜியங்களில் சான்றாரா பாண்டிய மன்னர்கள் கர்கலாவைத் தலைநகராகக் கொண்டு ஆட்சி செய்தனர். கர்கலாவின் மற்றொரு பெயர் பாண்டியநகரி. நாடாவா துளுநாட்டின் நிலப்பிரபுக்களாகவும், நாடாவரா கொங்கன் கடற்கரையில் பிரபுக்களாகவும் இருந்தனர். துளுநாட்டின் பில்லவர்கள் நாடாவரிடமிருந்து பிரிந்தனர். தொற்கே நாடோர்கள் மற்றும் உப்பு நாடோர்கள் கோவா கடம்ப சாம்ராஜ்யத்தின் பிரபுக்களாக ஆட்சி செய்தனர்.
ராஜஸ்தானின் பாணா மீனா இராச்சியம்
வட இந்திய மீனா இராச்சியத்தில், ஆமர்-ஜெய்பூரை ஆண்ட மீனா மன்னர்களின் அரச பட்டம் சாந்தா மீனா ஆகும். மன்னர் ஆலன் சிங் சந்தா மீனா ஜெய்ப்பூரை நிறுவினார்
பாணா-மீனா மற்றும் வில்லவர் மீனவர்
வட இந்திய பாண, மீனா, தென்னிந்திய வில்லவர் மற்றும் மீனவர் மற்றும் இலங்கை வில்லவர், பணிக்கனார், நாடார், சாண்டார், சான்றார் மற்றும் சாணார் அனைவரும் ஒரே குலத்தைச் சேர்ந்தவர்கள்.
முடிவுரை:
பாண-மீனா மற்றும் வில்லவர்-மீனவர் குலங்கள் இந்தியா முழுவதையும் ஆண்ட திராவிட குலங்கள் ஆகும்.